Voor de kerstvakantie was ik op zoek naar een zonvakantie voor een weekje weg, toen mijn oog op een totaal andere vakantie viel: Zweden… in de winter. Een vakantie op een klein, eenvoudig parkje met elke dag een andere winterse activiteit op het programma. Geen zonvakantie dus, maar het zag er zo gaaf uit dat we geen moment twijfelden. Dit wilden we doen! Hieronder een verslag van deze afwisselende wintervakantie in Zweden. Ik heb veel te vertellen, dus dit kon wel eens een lange blog worden…
Bovec is een leuk plaatsje in het noordwesten van Slovenië, in het Soča-dal en te midden van de Julische Alpen. In Bovec vind je verschillende restaurantjes, terrassen, wat winkeltjes en een paar hotels en campings. Het is de place to be voor natuurliefhebbers en actievelingen. Bovec is een goede uitvalsbasis om de ruige natuur van Triglav National Park te verkennen: bergen, diepe kloven, watervallen en natuurlijk de turquoise gekleurde Soča-rivier. Ook sportievelingen zijn hier helemaal op hun plek. Van raften en kajakken tot paragliden, canyoning en skiën: het kan hier allemaal. Wat te doen in Bovec: een overzicht!
Soms schrijf ik over een bestemming omdat ik er gewoon over wil vertellen, terwijl ik weet dat er waarschijnlijk maar weinig mensen echt op een blog over deze bestemming zitten te wachten. Zoals deze blog dus. Want zeg eens: wie heeft er plannen om binnenkort op vakantie te gaan naar… Jokkmokk in Zweeds Lapland? Precies, dat dacht ik al.
In het noordwesten van Slovenië, in de Julische Alpen en een groot deel van het Triglav National Park, stroomt een prachtige rivier: de Soča-rivier. Deze rivier loopt vanuit de Alpen richting de Adriatische Zee, en is zo mooi vanwege de heldere turquoise kleur. Het water ziet er heel uitnodigend uit, maar vergis je niet, de rivier komt rechtstreeks uit de bergen is ijs- en ijskoud!
Iets ten westen van de plaats Vidsel in Norbotten, de meest noordelijke provincie van Zweden, ligt het Storforsen Naturreservat. In dit natuurpark kun je naar de stroomversnelling Storforsen wandelen. ‘Stroomversnelling’ klinkt misschien niet zo indrukwekkend als een ‘waterval’, maar Storforsen is dat wel degelijk. Het is een van de grootste stroomversnellingen van Europa. Zeker als je rond midzomer gaat, want dan is het volume aan water enorm door het smeltwater uit de bergen.
Het is een (al niet meer zo) nieuwe trend in wandelland: wandelen over een blotevoetenpad. Er komen steeds meer van dit soort avontuurlijke wandelpaden bij in Nederland en België. In de meivakantie waren wij een lang weekend op Landalpark Mooi Zutendaal in Belgisch Limburg. Dit park ligt vlakbij Lieteberg, een van de vijf toegangspoorten tot Nationaal Park Hoge Kempen, en daar is ook zo’n blotevoetenpad.
Eerder schreef ik al over het plaatsje Fox Glacier op het Zuidereiland, waar het flink regende en hagelde toen we er aankwamen. Bij Fox Glacier kun je de gelijknamige gletsjer bezoeken, tenminste, als de weg ernaar toe niet is afgesloten vanwege slechte weersomstandigheden. En dat was het geval toen wij er waren. Balen, want wandelen bij Fox Glacier zat er nu niet in!
Na een stormachtige overnachting in Punakaiki bij de Pancake Rocks op het Zuidereiland, reden we via de West Coast Highway (State Highway 6) verder naar het zuiden, naar Fox Glacier. Het regende continu onderweg. Aan het begin van de middag arriveerden we in het plaatsje Fox Glacier, waar het stopte met regenen… en begon te hagelen. Eerst maar even lunchen dan.
In de eerste week van de kerstvakantie gingen we een midweek naar de Eifel in Duitsland. We hadden een appartement geboekt in Biersdorf am See en maakten vanuit daar uitstapjes naar onder meer de stad Trier en Luxemburg. Er was in de omgeving zoveel te zien, dat een midweek veel te kort was! Ons eerste uitstapje ging naar de Irreler Wasserfälle en de Teufelsschlucht, oftewel de Duivelskloof, in Naturpark Südeifel vlakbij de grens met Luxemburg.
In 2016 maakte ik met mijn gezin een rondreis door Nieuw-Zeeland. Na tien dagen op het Noordereiland staken we vanuit Wellington met de ferry over naar Picton op het Zuidereiland. We overnachtten de eerste twee nachten in een appartement in het plaatsje Kaiteriteri, op de rand van het Abel Tasman Park. Over dit kleinste nationale park van Nieuw-Zeeland hadden we al zoveel gelezen en gehoord, dat het ons een absolute must-do leek. Het park staat vooral bekend om de ‘golden beaches’, het helderblauwe zeewater en het zachte klimaat. Een blog over ons bezoek aan het Abel Tasman Park met kinderen!