Het dorp Maarn ligt aan de voet van de Utrechtse Heuvelrug, in het nationale park met dezelfde naam. In de meivakantie brachten we een (nogal regenachtige) midweek door in een huisje op een vakantiepark in Maarn. In de bossen en op een steenworp afstand van het Henschotermeer, de Pyramide van Austerlitz en andere mooie plekken die we nog niet eerder bezocht hadden. Een overzicht van wat er allemaal te doen is in Maarn en omgeving!
Natuurgebied De Onlanden ligt in de kop van Drenthe, niet ver van het Leekstermeer. Een klein deel van het gebied ligt in de provincie Groningen en grenst aan de nieuwe buitenwijken van de stad Groningen. In De Onlanden wandel je door grasland, akkerland en moerasbos. Het is ook een waterbergingsgebied, voor overtollig water bij langdurige regenval. Wij deden er een korte wandeling naar de vrij nieuwe uitkijktoren Het Beeld, vanaf waar je een mooi uitzicht hebt op de omliggende natuur en de skyline van de stad Groningen.
Ten noorden van Amsterdam ligt natuur- en recreatiegebied Het Twiske. Dit veenplassengebied hoort bij de Noord-Hollandse gemeenten Landsmeer en Oostzaan en is vernoemd naar het gelijknamige riviertje dat er doorheen stroomt. Als je gaat wandelen in Het Twiske kun je veel water verwachten, met grasland en weidse uitzichten. Wij wandelden er op een zonnige zondag eind april de Honderd Morgenroute vanuit Den Ilp.
Prosiecka Dolina is een vallei in het Choczański-gebergte in de Slowaakse Liptov-regio, ten noorden van het stuwmeer Liptovska Mara. Wij gingen er wandelen op aanraden van een local. Het is wel even wat anders dan wandelen in Nederland, want hier kwamen bruggetjes, traptreden in de rotsen en zelfs steile ladders aan te pas. Deze wandeling in de Prosiecka-vallei is dus lekker avontuurlijk! Onze kinderen vonden het erg gaaf om te doen.
Bij het plaatsje Schildwolde, niet ver van Groningen-Stad, ligt natuurgebied ’t Roegwold. Ik had er tot voor kort nog nooit van gehoord, maar ik kom dan ook niet vaak in deze noordelijke provincie. De laatste tijd zie ik geregeld foto’s opduiken van ’t Roegwold, en dan vooral van het houten vlonderpad over het water. Erg instaworthy! Dus toen wij met Hemelvaart met de camper richting Groningen gingen, wist ik waar ik zeker even een kijkje wilde nemen. Alleen wel jammer van het grijze weer…
In Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug kun je op veel plekken heel mooi wandelen. De Utrechtse Heuvelrug is na de Veluwe het grootste bosgebied van Nederland. We wandelden eerder al eens in het Amerongse Bos. In de meivakantie gingen we – tussen de buien door – wandelen in de Kaapse Bossen bij Doorn. We kozen voor de kindvriendelijke wandelroute ‘Kaapse Bossen’ van iets meer dan 5 kilometer. Deze rode route gaat over boslanen en -paden, en langs klimbomen, boswallen en een uitkijktoren.
Nu we niet naar het buitenland kunnen, bezoek ik regelmatig plekken in eigen land die ik altijd al wilde zien maar waar het nooit van kwam. Schiereiland Marken was zo’n plek. Ik zag geregeld foto’s voorbijkomen van de typisch Nederlandse huisjes in het dorp en natuurlijk van de markante vuurtoren, het Paard van Marken. Toen ik een paar weken geleden ging wandelen met vriendin S. kwam het er dan eindelijk van: we gingen een rondje Marken lopen!
Denk je aan Wijk aan Zee, dan denk je aan het strand… en aan Tata Steel en het jaarlijkse schaaktoernooi misschien. Maar wist je dat je ook heel mooi kunt wandelen in Wijk aan Zee, door het bos en de duinen? Dit duinlandschap is onderdeel van het Noordhollands Duinreservaat, dat van Wijk aan Zee tot aan kustplaats Bergen loopt. Duiningang De Rellen in Wijk aan Zee is het startpunt van drie verschillende wandelroutes, en daarvan hebben we er twee uitgeprobeerd.
Op een zonnige dag eind februari gingen we wandelen in de Leuvenumse Bossen bij het Hulshorsterzand. Dit is een mooi natuurgebied tussen Nunspeet en Harderwijk, met bos, heide en stuifzandduinen. Ook de langste beek van de Veluwe stroomt hier: de Leuvenumse Beek. Je kan er herten, wilde zwijnen en reeën spotten. We wandelden er de afwisselende PAP-route van 5 kilometer.
Nationaal Park Zuid-Kennemerland ligt op iets meer dan een kwartiertje rijden van mijn woonplaats, en toch kom ik er bijna nooit. Uit luiheid gaan we meestal wandelen in het Noordhollands Duinreservaat, omdat dat dichterbij is. Maar daar zijn we het afgelopen jaar zo vaak geweest, dat we wel weer eens wat anders wilden zien en een nieuwe route wilden lopen. En dus gingen we op een koude zondag eind januari eindelijk weer eens wandelen in Nationaal Park Zuid-Kennemerland.