Begin juni was ik vier dagen mee op een businesstrip naar Krakau. Een georganiseerde stedentrip met een groep… heel anders dan ik normaal gesproken op stedentrip ga. Naast veel sightseeing hebben we ook heel veel gegeten, en bijna altijd op erg leuke plekken. Je kunt in Krakau echt alle kanten op, van Poolse restaurants met traditionele gerechten, tot Italiaanse, Indiase, Japanse en fastfood-restaurants. Dit zijn mijn tips voor lekker eten in Krakau.
Wijk aan Zee, ik kom er al van kleins af aan, in alle seizoenen. Vroeger met mijn ouders en zusje, nu met mijn man en kinderen. We wonen er vlakbij en hebben er sinds een paar jaar zelfs een strandhuisje. Als je ergens zo vaak komt, ga je er ook wel eens uit eten. Wij wel in elk geval! Maar waar kun je ontspannen eten in Wijk aan Zee als je met kinderen bent? Hieronder mijn tips voor kindvriendelijke restaurants in Wijk aan Zee!
In maart was ik met een vriendin een weekend naar Kopenhagen. Ik schreef al eerder een blog over de 10 niet te missen highlights in de Deense hoofdstad. In deze blog ga ik vertellen waar je lekker kunt eten in Kopenhagen. Tijdens ons weekendje hebben we natuurlijk maar een heel bescheiden indruk gekregen van de restaurants en cafés in de stad, maar de onderstaande eetgelegenheden en ons hotel vind ik het vermelden waard.
Op reis zie je niet alleen de meest fantastische dingen, je eet vaak ook op heel bijzondere plekken. Soms zo bijzonder dat je ze nooit meer vergeet. En dat heeft dan meestal niet eens met het eten op zich te maken, maar meer met de locatie of de omstandigheden. In deze blog deel ik mijn acht meest bijzondere ‘eetherinneringen’ in het buitenland.
Ken je als ouder een grotere nachtmerrie dan een indoor speeltuin? Het gegil en gekrijs van al die hyperactieve kinderen, het gehuil, de ongezellige tafeltjes vanaf waar de ouders chagrijnig toekijken, de geur van ongezonde snacks… en had ik het gekrijs al genoemd? Natuurlijk zijn er heus wel tig dingen te bedenken die erger zijn dan een indoor speeltuin. Maar het moge duidelijk zijn: ik vind het DE HEL. Meestal dan. Want ik was nog niet in Hof van Eckberge in Eibergen geweest.
Als wij er een weekendje tussenuit gaan in eigen land, gaan we vaak naar Gelderland. We zijn er al verschillende keren geweest en bezochten onder meer Burgers’ Zoo, de Apenheul, Paleis het Loo, Het Nationale Park De Hoge Veluwe en Kasteel Huis Bergh. Een paar weken geleden waren we er weer voor een weekend, deze keer op uitnodiging van Gelderse Streken. We overnachtten in een huisje in de bossen en trokken er twee dagen op uit.
In de zomer van 2015 waren we een dag (ja, eentje maar) in het mooie Slovenië. Ik schreef er al eerder over. We reden vanuit Umag in Istrië naar het gehucht Podhom bij het meer van Bled, voor een tussenovernachting. Onderweg maakten we ook nog een tussenstop in Postojna om Predjama Castle te bekijken. Nadat we onze spullen hadden gedropt bij ons hotel in Podhom, maakten we een wandeling door de sprookjesachtig mooie Vintgar-kloof. Pas in de avond hadden we tijd voor Bled. En wat te doen bij het meer van Bled als je maar een paar uur de tijd hebt?
Het havenstadje Umag is de eerste badplaats in Istrië die je tegenkomt als je de grens met Slovenië over bent gestoken. Umag – of Umago – werd ooit door de Romeinen gesticht op een eilandje, dat later met het vasteland van Istrië werd verbonden. Het is misschien niet zo sfeervol en mooi als het zuidelijker gelegen Rovinj, maar de belangrijkste ingrediënten voor een fijne vakantie zijn aanwezig: zon, zee, lekker eten en genoeg te zien en doen in de omgeving. Zelfs de rijkere Romeinen vierden al vakantie in Umag!
Door het bizarre vulkaanlandschap lijkt Lanzarote op het eerste gezicht misschien kaal en leeg. Maar het Canarische eiland heeft meer te bieden dan je denkt. Nationaal Park Timanfaya is natuurlijk een must-do als je er bent, om het vulkanische landschap van dichtbij te bekijken. Net als de bezienswaardigheden die kunstenaar César Manrique heeft gecreëerd. Maar ook wijngebied La Geria is een aanrader. Hier wordt wijn gemaakt van Malvasia-druiven. De wijnranken worden in een kuil geplant met daar omheen een halve cirkel van lavastenen (een ‘zoco’) die de planten en druiven beschermt tegen de wind. Hierdoor ontstaat een heel bijzonder landschap.