In het noorden van Namibië ligt misschien wel de grootste toeristentrekker van het land: Etosha National Park. Etosha betekent ‘grote witte plaats’ en het is dé plek voor het spotten van wild. Sinds 1907 is het park een beschermd natuurgebied, waar je onder meer de Big Four kunt spotten. Niet de Big Five dus, want de buffel komt er niet voor. Natuurlijk gingen wij ook wild spotten in Etosha!
Vorig jaar ging ik in de herfstvakantie met mijn dochter (toen 11) naar Barcelona. In drie dagen verkenden we samen de stad: we deden een fietstour door Barcelona, we gingen naar pretpark Tibidabo en we bezochten natuurlijk de beroemde Sagrada Familia. En we zagen nog meer van Gaudí, namelijk het door hem ontworpen Park Güell. Dankzij de vele kleurrijke mozaïeken en de speelse architectuur spreekt dit stadspark kinderen ook aan.
Als je naar Namibië gaat kun je er natuurlijk voor kiezen om te overnachten in hotels en lodges. Maar als je gaat kamperen in Namibië krijg je net iets meer mee van de natuur en de wildlife om je heen. Je leeft veel meer buiten en als je ’s nachts in je tentje ligt hoor je de dieren om je heen. En het is ook een stuk goedkoper. Wij reisden drie weken rond in een Toyota Hilux (4×4) met twee daktenten en dat was een geweldige ervaring die we niet hadden willen missen. En dat vindt ook mijn man, die eigenlijk niet van kamperen houdt.
Al in de eerste week van onze reis bezochten wij een van de meest bijzondere plekken van Namibië: het Namib-Naukluft National Park. Een groot deel van dit gebied bestaat uit de Namib-woestijn, met onder meer de bekende Sossusvlei en de Deadvlei. De toegangspoort tot dit alles is Sesriem. Deze plaats is eigenlijk niet veel meer dan een verzameling winkeltjes, een benzinestation en een handjevol lodges en campsites.
Op een zonnige zaterdagochtend in augustus kwamen we aan op Hosea Kutako International Airport, de luchthaven van Windhoek. Na alle voorbereidingen kon onze reis door Namibië nu echt gaan beginnen! Terwijl wij onze warme vesten en truien uittrokken, zagen we in de aankomsthal mensen lopen in winterjassen, met mutsen op, en zelfs iemand met oorwarmers. Het is in augustus namelijk winter in zuidelijk Afrika. En hoewel wij de temperatuur prima vonden (ca. 23 graden), dachten de locals daar duidelijk anders over. Welkom in Namibië!
Aan de oostkust in het noorden van Zweden, iets ten zuiden van Zweeds Lapland en de plaats Skellefteå, ligt natuurgebied Bjuröklubb. De natuur op dit schiereiland in de Botnische Golf is heel afwisselend, van naaldbomen en rotsen tot kiezelstranden en duinen. Over het schiereiland lopen verschillende wandelpaden en het gebied is geliefd bij trekvogels – en dus ook bij vogelspotters. Ik bezocht Bjuröklubb op een mooie zomeravond in juni.
Onze reis door Nieuw-Zeeland in 2016 (twee jaar geleden alweer!) begonnen we met een paar dagen in Northland, het meest noordelijke stukje van het Noordereiland. De winters zijn er mild, omdat er een subtropisch zeeklimaat heerst. Na twee dagen rondrijden in Northland bezochten we op de laatste dag het Waipoua Forest Park, een beschermd oerbos waar je de beroemde Nieuw-Zeelandse kauri-bomen kunt zien. In het verleden zijn veel van deze bomen gekapt, maar gelukkig niet allemaal. Nu zijn ze beschermd.
Vijftien kilometer buiten Krakau ligt zoutmijn Wieliczka, een van de oudste zoutmijnen ter wereld. De ondergrondse gangen in de mijn hebben een totale lengte van 300 kilometer. Tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikten de Duitsers de mijn als opslagruimte. De mijn is zo’n 700 jaar in gebruik geweest, maar sinds 1992 wordt er geen zout meer gewonnen in de mijn. Nu komen de inkomsten uit het toerisme. De mijn staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO en wordt elk jaar door zo’n miljoen (!) mensen bezocht.