Iedereen heeft wel eens zo’n dag dat alles tegenzit. Zo’n dag waarop dingen anders lopen dan je had gehoopt en alles (maar dan ook alles) tegenzit. Je humeur gaat met sprongen achteruit, waardoor het allemaal nog minder gezellig wordt. ZO’N dag kun je dus ook op vakantie hebben. Zoals wij, afgelopen zomer in Slovenië… Wat er allemaal mis ging? Heb je even?
Laat ik bij het begin beginnen. ’s Ochtends na het ontbijt ruimden we – nog goedgemutst – onze spullen op en stapten we de camper in. Na een kleine week op een camping bij Ljubljana gestaan te hebben, was het plan om naar een camping bij het mooie meer van Bohinj te gaan. Dit was iets meer dan een uur rijden… in theorie. Ware het niet dat we al vrij snel in een file terechtkwamen.
Vol
Na een halfuur meer stilstaan dan rijden, bedachten we een plan B: we gingen eerst iets bekijken onderweg – een kloof – en zouden dan verder rijden naar Bohinj. Het was namelijk nog vroeg. We namen de eerste afslag die we tegenkwamen, maar… we konden de kloof niet vinden, omdat de route er naartoe slecht was aangegeven. Na een paar bordjes hield het gewoon op qua route en de TomTom herkende de naam van de kloof niet. Na een tijdje rondgedwaald te hebben, besloten we om te keren op een zijweggetje. En dat hadden we misschien beter niet kunnen doen met onze camper. Met de bumper raakten we een boomstronk. Shit! Gelukkig was er geen zichtbare schade, maar we werden er niet vrolijk van. Op naar Bohinj, naar camping 1: vol. Camping 2: ook vol. Wel alle €&@!€&@!! (sorry)
Dahaag, meer van Bohinj!
Okeeeeee, het meer van Bohinj ging ‘m dus niet worden. Jammer, want het is daar echt heel mooi. Schijnt. Gelukkig kon ik in het voorbijgaan vanuit de camper nog snel een paar foto’s van het meer maken. Met onze grote camper reden we verder, over smalle slingerwegen met vaak slecht wegdek door de Julische Alpen. Die echt heel mooi zijn, maar nu even niet. Als we in een krappe bocht een tegenligger tegenkwamen, waren wij het die om een of andere reden steeds achteruit moesten rijden om ruimte te maken. Met de grote camper dus. Tjonge jonge. Het werd steeds minder gezellig in de camper. Tijdens een late lunchbreak belden we een camping bij de Soca-rivier, om te vragen of ze plek hadden voor ons. Dat hadden ze, hoezee!
Check the wegdeck
Lege tank en hoera voor wegwerkzaamheden
Het werd ondertussen tijd om te tanken, we hadden volgens de benzinemeter nog genoeg om 55 kilometer te rijden. Maar eerst moesten we stoppen voor weer een opstopping door wegwerkzaamheden, voor onze neus moest namelijk even een stukje weg worden geasfalteerd. Tuurlijk, neem de tijd! 🙄 Tijdens het wachten zakte de benzinemeter van 55 km in de tank opeens naar 4 km. Wat?! Hoe dan? Het eerstvolgende benzinestation lag 8 km verderop, zagen we op de TomTom. Dat was dus een verschil van 4 kilometer, in ons nadeel. Wat nu? Er was inmiddels sprake van lichte stress in de camper.
En dan het enige positieve aan die dag: de wegwerkers, die we stiekem een beetje vervloekt hadden vanwege het zoveelste oponthoud, kwamen ons helpen toen ze hoorden wat er aan de hand was. Ze haalden een volle jerrycan diesel voor ons. En terwijl een paar mannen mijn man hielpen bij het vullen van de tank, lieten twee anderen mij op de kaart zien waar het eerstvolgende benzinestation was. Echt het hele ploegje kwam helpen, zo top! 👍🏼👍🏼👍🏼 Het geld dat we ze daarna aanboden voor de diesel en als bedankje wilden ze eigenlijk niet aannemen, maar wij accepteerden geen ‘nee’. Uiteindelijk zijn er zelfs nog een paar wegwerkers voor ons uitgereden om ons de weg naar het tankstation te wijzen.
Phieuw, dat was met een sisser afgelopen! Gelukkig was het nu niet heel ver meer. We belden de camping voor de zekerheid nog een keer, om te zeggen dat we wat later zouden aankomen dan verwacht. ‘No problem!’ Mooi. De weg was behoorlijk bochtig, waardoor onze zoon wagenziek werd. (Hij had het nog lang volgehouden.) Ik kon hem nog net op tijd een bak aanreiken toen hij moest overgeven. De bak deed ik vervolgens in een plastic tas, die ik tussen mijn voeten rechtop probeerde te houden, terwijl we de ene na de andere haarspeldbocht tegenkwamen. Echt, je moet het eens proberen.
Scheve wijn
Eindelijk bereikten we onze eindbestemming voor die dag. Wat een opluchting! Maar de camping die we een uur daarvoor nog hadden gebeld – ‘no problem!‘ – bleek bij nader inzien toch ook een beetje vol te zijn. ‘Sorry, niets aan te doen! Kijk maar of je de camper nog ergens tussen kunt proppen’, was zo’n beetje de boodschap toen we ons meldden bij de receptie. Oftewel: zoek het maar uit. Na enig speurwerk vonden we nog een soort van overgebleven plekje op een grasveld. Scheef natuurlijk. Toen we de camper wilden aansluiten op de stroom bleek ons snoer te kort. Mijn man regelde een verlengsnoer en werd vervolgens gestoken door een wesp die zich met zijn vrienden schuilhield in de meterkast. Maar we stonden. Wat een dag.
En toen was er scheve wijn.
Oh en sommige foto’s zijn ook al niet top, wegens door een reflecterend camperraam fotograferen. Dus. Zo’n dag was het.
Heb jij ook wel eens zo’n dag vol tegenslag op reis gehad?
Lees ook mijn andere blogs over Slovenië!
18 reacties
Hahahaha zo’n dagen heb je er altijd bij….helaas!! Achteraf kun je er om lachen 😉
Ja achteraf wel ja… Maar op die dag zelf had ik meer zin om een potje te gaan huilen. 🙂
Jeetje, wat balen allemaal! Ook wij stonden wel eens scheef met de camper, en we troffen een Duitser die niet kon rijden en onze bumber kapot reed. Hallo schade, dag eigen risico! Maar het ergste was dat we ooit bestolen werden op reis. In Amerika.
Bestolen worden lijkt me echt niet fijn. Dat is ons nog nooit overkomen. (Ik klop het af…). En schade rijden is ook echt heel vervelend. Tja, je maakt allemaal wel eens wat mee op vakantie, maar dit was wel erg veel in 1 dag. 🙁
O die klinkt als een bummer. Wel weer leuk verhaal voor bij de koffie. Maar op zo moment wel even flink balen.
Soms zit het mee en soms zit het tegen, maar dan heb je wel een goed verhaal. Wat een tegenslag zeg! Gelukkig is het einde goed….met een glaasje (scheve) wijn op de camping 😄
Aan dat glaasje scheve wijn was ik wel toe aan het eind van die dag! 🙂
Jeetje wat een dag. Het zorgt altijd wel weer voor een goed verhaal. Iedereen heeft het wel eens.
Wat een pechdag zeg! Wij komen toevallig net uit Slovenië en hebben ook zo’n beetje 12 uur onafgebroken regen gehad. Daar werden wij op een gegeven moment ook niet meer zo vrolijk van. Gelukkig maakt het schitterende land heel veel goed. Mooi hé!
Slovenië is prachtig! Zelfs op zo’n pechdag of met regen. 😉
Als je in die ene dag dan alle ellende voor de hele vakantie propt, dan is ‘ie wel echt vol, maar dan heb je alle andere dagen dus een topvakantie… En da’s ook fijn! 😉
Klopt, en dat was gelukkig ook zo! 🙂
Wauw, wat een dag zeg! Jullie hebben echt even alle tegenslagen in een paar uur tijd gekregen… Wel fijn dat die wegwerkers je toch te hulp kwamen schieten! Gelukkig was ie daarna snel voorbij.
Ja, het was echt een rotdag, maar gelukkig was het de enige in onze vakantie. 😉
Mijn schlechte sag was ook in Bohinj. Ik stap uit d3 caravan en valt over mijn tenen, echt pijnlijk. Wij zouden gaan wandelen en zijn nog wel gegaan. Geparkeerd en betaald, toen begon te regenen. “Drupjes, gaan wij toch verder “. Na 5 min begon de bliksems. Dus terug naar d3 auto. Dan maar een korte wandeling, dus dan naar slap savica gereden en parking betaald. 2 min lopen en kwam echt het water met bakken. Dus terug naar de camping met een nog zeer voet en nat.
Dat klinkt inderdaad ook niet als een topdag. 🙂
Elke vakantie is er 1 zo’n dag. Ik dacht eerst nog… valt wel mee, beetje file en iets niet kunnen vinden. Man, wat een dag 😬
Echt. Wat een dag. Gelukkig was het er maar eentje. 🙂