Parco Naturale delle Capanne di Marcarolo bij Genua

Parco Naturale delle wat? Ja, ik had er ook nog nooit van gehoord. Maar toen we tijdens onze vakantie afgelopen zomer de Italiaanse badplaats Cogoleto aan de Ligurische Kust verruilden voor de nabij gelegen stad Genua, hadden we tijd over. We moesten namelijk ‘s ochtends ons appartement al verlaten en konden pas na 15:00 uur ’s middags naar ons appartement in Genua. What to do, what to do? Op Google Maps ontdekte ik Parco Naturale delle Capanne di Marcarolo, een natuurgebied een stukje het binnenland in, niet ver van Genua. Dat leek me wel wat!

Zoals wel vaker als het om natuur gaat – het gevaar van een wandeling is nabij! – waren onze kinderen wat minder enthousiast. Dat het 34 graden was hielp misschien ook niet erg, zeg ik er eerlijk bij. Maar het grootste deel van de dag zaten we in onze auto met de airco aan. En met mooie uitzichten onderweg… helemaal prima toch? Als ik ergens uitstapte om een foto te maken, konden zij lekker blijven zitten in de koele auto. Ik snap het probleem niet. Er waren wel veel bochtige wegen en daar zijn onze kinderen (ook al) geen fan van. Ze zijn al wat ouder, maar worden nog steeds wel eens wagenziek… Maar dat mocht de pret niet drukken, we gingen dit natuurgebied verkennen!

Bochtje!

Over Parco Naturale delle Capanne di Marcarolo

Het sinds 1979 beschermde natuurgebied ligt in Piëmont in het zuiden van de provincie Alessandria, tegen de grens van Ligurië aan. Parco Naturale delle Capanne di Marcarolo ligt zo’n 30 kilometer van Genua, 150 kilometer van Turijn en 130 kilometer van Milaan. Het is een bergachtig gebied, maar de toppen van bergen als Monte Colma, Monte delle Figne en Monte Poggio zijn niet hoger dan zo’n 1100-1200 meter.

Door het natuurgebied loopt de beek Gorzente en aan de oostkant liggen drie stuwmeren, de Laghi del Gorzente. Het water uit deze meren wordt onder meer gebruikt voor de drinkwatervoorziening van Genua. In het park kun je wildlife spotten, zoals herten, steenmarters, dassen en wilde zwijnen, maar ook slangen en roofvogels zoals arenden en buizerds. Maar wij zagen vooral insecten, vlinders en een paar loslopende koeien.

Op veel plekken in het natuurgebied zijn mountainbike- en wandelroutes uitgezet, bijvoorbeeld bij de stuwmeren.

Ruïnes van een oude abdij

Vanuit Cogoleto reden we het binnenland in, naar Campo Ligure. Daar pakten we een afslag richting Parco Naturale delle Capanne di Marcarolo, zodat we aan de westkant het park inreden. Bij een T-splitsing gingen we linksaf, verder het park in (over de SP165). We dronken wat bij Cascina Foi, een restaurant en B&B langs de weg. Na een stuk rijden zagen we langs de weg een ruïne liggen. We stapten uit om de restanten van dichterbij te bekijken, maar veel wijzer werden we niet van de informatieborden die er stonden. Die waren namelijk in het Italiaans. Inmiddels weet ik dat het de ruïne is van een middeleeuwse abdij (en later boerderij): Cascina delle Benedicta. Er staan alleen nog een paar stukken van de muren en je kan de omtrek zien van de gebouwen.

Cascina delle Benedicta en het kapelletje

Kapel en monument

In 1944 was de voormalige abdij het hoofdkwartier van een partizanencommando van de Ligurische Brigade. Bij een inval door de nazi’s in april van dat jaar werden de aanwezige jonge verzetsstrijders gedood of gedeporteerd naar een concentratiekamp. De abdij werd verwoest. Als je vanaf de ruïne van Cascina delle Benedicta een stukje verder rijdt, kom je na een paar bochten bij een kapelletje, Cappellina dei Martiri della Benedicta. Nog een stuk verder ligt aan je rechterhand de Sacrario della Benedicta, een herdenkingsplaats ter nagedachtenis aan de 174 omgekomen verzetsstrijders.

Aan de overkant van de weg ligt een pad dat naar het Ecomuseo Cascina Moglioni leidt. Bij het begin van het pad staat een informatiebord, maar dat was volledig in het Italiaans. Onze verwachting was dat dat ook zo zou zijn in het museum, daarom zijn we er niet naartoe gegaan.

Pootjebaden in de rivier

Toen we verder reden, zagen we langs de rivier verschillende auto’s geparkeerd staan. We besloten om ook een kijkje te nemen bij het water, dus we parkeerden onze auto ook langs de weg. We volgden een smal bospaadje totdat we een pad naar het water beneden zagen.

Het wandelpad boven de rivier langs

Na een klauterpartij over stenen en rotsen kwamen we bij een mooie plek bij het water, waar we even gingen pootjebaden om af te koelen.

Klimpartijtje over de rotsen

Even de voetjes koelen…

Lunch bij Baita Rio Gorzente

Het werd zo ondertussen tijd voor een pauze en een hapje eten. We bleven de weg SP165 volgen en zagen een bord langs de weg staan van Baita Rio Gorzente, een relaxte camping vlak aan de rivier met een goed restaurant erbij. We parkeerden de auto op een kleine parkeerplaats langs de weg en liepen naar de camping. Het terras was gelukkig heel schaduwrijk door een tentdoek boven ons en de bomen om ons heen. De (kleine) menukaart was alleen in het Italiaans, maar een meisje van de bediening vertaalde geduldig alle gerechten. Ze koken er traditionele gerechten met lokale producten en de pasta’s die we aten waren erg lekker.

Mocht je willen kamperen in dit natuurgebied, dan is dit een prima plek!

Piani di Praglia

Na de lunch reden we weer terug in zuidelijke richting. Bij de T-splitsing waar we eerder die dag naar links waren gegaan, reden we nu rechtdoor over de SP167, in de richting van Genua.

Altijd fijn, een bankje bij een viewpoint

Onderweg kwamen we langs een paar mooie uitzichtpunten. Net buiten Parco Naturale delle Capanne di Marcarolo maakten we een fotostop bij Piani di Praglia en het viewpoint Colle di Praglia.

Uitzichtje bij Piani di Praglia

Daarna was het toch echt tijd om door te rijden naar Genua. Wat we toen nog niet wisten, is dat we bij het binnenrijden van de stad heel lang in de file kwamen te staan, en daardoor pas ver na 15:00 uur bij ons appartement waren.

Misschien ook interessant om te lezen:
– De mooiste bezienswaardigheden in Genua
– Bij Boccadasse in Genua waan je je in Cinque Terre