Wat ik altijd heel leuk vind om te doen in het buitenland, is paardrijden. Niet dat ik dat goed kan ofzo, helemaal niet. Ik heb als kind ooit wat lessen gehad, en dat is het dan ook. Maar ik vind paarden mooie dieren en in het buitenland is paardrijden extra leuk, vanwege de omgeving. Ik heb paardgereden in Costa Rica, Griekenland, bij de piramides in Egypte en in Lesotho. En ik ging ook paardrijden in Zweeds Lapland.
Camp Caribo
Camp Caribo
We hadden van tevoren geïnformeerd bij Camp Caribo, en we konden er op zondagochtend terecht voor een ritje. Met onze huurauto reden we er die ochtend naar toe. Het was zonnig, zo’n 21 graden met een fris windje. Prima paardrij-weer! Bij Camp Caribo zat Ulf al op ons te wachten. Hij ging ons – mij en mijn collega-reisblogger Michal – begeleiden tijdens ons tochtje.
De paarden stonden in de wei en kwamen meteen aangelopen toen Ulf ze riep. We liepen vervolgens met ons paard – ik mocht op Delje gaan rijden – naar de plek waar we ze gingen borstelen en opzadelen. Dat was overigens moeilijker dan het klinkt, want langs het pad stond allemaal heerlijk groen gras en de paarden wilden dat natuurlijk eten. Alleen het paard van Ulf liep braaf door. Met wat duw- en trekwerk lukte het mij om ook Delje door te laten lopen.
Ik wil gras!!
We borstelden de paarden, zadelden ze op en zochten een charmante (eh…not) paardrijcap uit. Daarna deden we een poging tot elegant opstijgen (waarvan geen foto’s) en reden we achter Ulf het terrein af en het bos in. Hij had van tevoren gezegd dat de volgorde moest zijn: Ulf – Michal – Annemarie. Ik wilde mij natuurlijk best aan deze volgorde houden, maar mijn paard Delje wilde blijkbaar niet achteraan lopen en al snel hadden we Michal en haar paard Ederman ingehaald. Ook goed. We reden rustig door het bos, over hele smalle paadjes tussen de bomen door. Takjes kraakten onder de paardenhoeven, vogeltjes floten en wij genoten van de omgeving en de stilte om ons heen. Heel idyllisch allemaal.
Consternatie te paard
Even later kwamen we bij een breed zandpad aan. En toen… bleek Delje niet zo’n aardig paardje te zijn als ik dacht. Hij begon een beetje te bokken en trapte naar achter, naar het paard Ederman. Die begon van schrik te steigeren en toen ik achterom keek zag ik Michal van haar paard vallen. Oh jee! Gelukkig viel het mee, maar de schrik zat er bij Michal en mij daarna wel in. Ulf vertelde dat de paarden Delje en Ederman elkaar niet zo leuk vinden, vandaar de door hem voorgestelde volgorde waarschijnlijk… Michal klom weer op haar paard en in een rustig tempo hebben we ons tochtje daarna afgemaakt.
I’m on a horse
De selfies die ik al rijdend probeerde te maken van mij en Michal lukten niet helemaal zoals ik het wilde. Dat is namelijk nog best lastig op een bewegend paard.
Selfie… sort of…
Terug bij Camp Caribo zadelden we de paarden af, borstelden ze en brachten ze terug naar de wei. Althans, dat probeerde ik. Delje was ondertussen zwaar chagrijnig en wenste niet weggetrokken te worden bij het fijne malse gras langs het pad. Mijn poging tot leiderschap maakte echt totaal geen indruk op hem. Gelukkig wilde Ulf wel ruilen en mocht ik zijn paard naar de wei begeleiden. Dat ging stukken beter. Ondanks het kleine incident onderweg vind ik paardrijden in het buitenland nog steeds een aanrader! Of Michal er ook zo over denkt weet ik niet. 😉
Heb jij wel eens paardgereden in het buitenland?
13 reacties
Wat een gaaf avontuur! Ik ben zelf niet zo’n held te paard maar het is zeker in de ongerepte natuur een mooie manier om veel te zien en in een rustig tempo te verkennen.
Leuk! Ik heb ook eens paard gereden in Zweden maar dan een stuk lager vind Kläppen, erg leuk. Een goede manier om de schoonheid van de Zweedse natuur te ontdekken.
Het is inderdaad een leuke manier om (een stukje van) de Zweedse natuur te zien.
Het is al zo lang geleden dat ik heb paardgereden. Laatste keer was in Tunesië in de woestijn, was wel helemaal leuk!
Dat klinkt ook heel gaaf!
Jaaaa, in Mexico een paar keer (in volle galop door beekjes enzo… echt mag-isch). En jaren terug nog eens bij de Drakensbergen en in een wildpark tussen de giraffes. Ik ben er dol op 🙂
Ik ook! Paardrijden bij de Drakensbergen en in een wildpark… gaaf! (* op wensenlijstje zet)
Leuk zeg! Ik heb ooit in China op een paard gereden. Leek me een erg groot beest toen ik er op zat…berg op ook nog eens! Maar toen ik de foto’s zag sleepten mijn benen bijna over de grond….hij was toch niet zo groot als ik dacht.
Hahaha, ik zie het voor me! 🙂 Ik moet in het begin ook altijd even wennen aan de hoogte.
Dit is zo leuk om te doen! Ik herinner me een tocht op het strand van Tunesië en een tocht op Jamaica, supergaaf! Benieuwd of ik het nog steeds zou durven…
Het blijft gaaf om in het buitenland paard te rijden, dus gewoon doen! 😉
Super leuke ervaring ! Ik heb twee jaar geleden in Fins Lapland gereden in een dik pak sneeuw, dat was heel gaaf ! En in Slovenië ben ik enkele jaren geleden ook de bergen in geweest met een paard. Altijd erg leuk om op vakantie paard te rijden.
Oh dat lijkt me ook heel gaaf zeg, in de sneeuw! Dat heb ik nog nooit gedaan.