In de zomer van 2012 gingen we op vakantie naar het Gardameer en – op de terugweg – naar het Stubaital in Oostenrijk. Na de warmte en het luieren in Italië was dit een welkome afwisseling. Tijd voor wat meer actie! En als je in Oostenrijk bent, wat is er dan leuker dan het maken van een bergwandeling? ‘Zwemmen!!’ zouden mijn kinderen zeggen… Kortom: de meningen zijn verdeeld. In skigebied Schlick 2000 vonden we een bergwandeling – de berg af, niet op! – die ook leuk is voor kinderen. In de winter wordt in dit gebied volop geskied en in de zomer kun je hier verschillende mooie wandelingen maken.
Wij kozen voor de Naturlehrweg en het Erlebnis-pad. Vanuit het plaatsje Fulpmes gingen we met de skilift omhoog naar bergstation Kreuzjoch. Hier genoten we eerst even van het mooie uitzicht op de bergtoppen. Om het plaatje compleet te maken waren er zelfs een paar Milka-koeien (hoewel niet lila)!
Vanaf het bergstation volgden we de bordjes richting het natuurleerpad (de Naturlehrweg). Dit pad is gericht op gezinnen en – ook handig – vrij goed begaanbaar met een kinderwagen. Onze zoon was destijds tweeënhalf en zat tijdens de wandeling voor een groot deel in zijn Bugaboo. We kwamen ook kindjes tegen in een buggy, maar die werden vanwege de kleine, harde wieltjes behoorlijk door elkaar geschud. Maar goed, het kán wel.
Onderweg kwamen we langs verschillende interactieve informatiepunten, met vragen en interessante weetjes over de flora en fauna van het gebied. Bijvoorbeeld over een boom waar ooit de bliksem was ingeslagen. En een verspringbak waarin je kon uitproberen of je verder kan springen dan een haas, of misschien wel een hert.
Bij de Schlickeralm, halverwege, was het tijd voor lunch met een verkoelend drankje. Vanaf hier wandelden we via de ‘Erlebnisweg’ naar de Panoramasee. Onderweg kom je o.a. een kabelbaan tegen en een klimnet, een hangbrug, een waterbaan met houten dammen en andere speeltoestellen. Alles om de kinderen maar af te leiden van wat ze eigenlijk aan het doen zijn: wandelen.
En het werkt! Spelenderwijs liepen we naar beneden, ze hadden het niet eens in de gaten. Oké, onze zoon was ’s middags zo moe dat hij in slaap viel in zijn kinderwagen, maar onze dochter ging huppelend de berg af. En bij terugkomst in ons hotel was er zelfs nog tijd om te zwemmen. Iedereen blij!
Een andere leuke, nieuwe bergwandeling met kinderen is het Boomhutpad tussen het Mittelstation van Schlick 2000 en restaurant Vergör. Het was er nog niet toen wij er waren, maar het klinkt heel leuk voor kinderen. De boomhutten die je onderweg tegenkomt kun je ook van binnen bekijken, en er is in de hutten wat leuks te ontdekken of te doen. Dit pad is ook geschikt voor kinderwagens.
Hoe ver was het?
Al met al zijn we ca. 3 uur aan het wandelen geweest. We hebben rustig aan gedaan, met af en toe een pauze bij een bankje langs het pad om iets te drinken en eten + een lunch halverwege. Ook voor het stuk met de speeltoestellen hebben we de tijd genomen.