Deze zomer reisden we met de auto drie weken door Duitsland, Zwitserland, Italië en Oostenrijk. We hebben ontzettend veel moois gezien, maar het meest onder de indruk was ik van de Dolomieten in Noord-Italië. Wat een prachtige landschappen en uitzichten! Ik was er nog lang niet uitgekeken toen we na een kleine week doorreisden naar Oostenrijk. Een van de mooiste plekken die we bezocht hebben, vond ik de Falzaregopas en de Lagazuoi in de Dolomieten.
De Passo Falzarego maakt deel uit van de 110 kilometer lange Dolomietenweg. Een prachtige bergroute in de Dolomieten die begint in het dorp Kardaun en via de Costalungapas, de Pordoipas en het dorp Arabba naar de Falzaregopas en de plaats Cortina d’Ampezzo voert. Vanuit ons appartement in Arabba bezochten we zowel de Pordoipas als de Falzaregopas, en bij beide passen gingen we met de berglift naar de top.

Het uitzicht bij het bergstation
De Lagazuoi-kabelbaan
Vanuit Arabba reden we in iets meer dan een halfuur naar de Falzaregopas, via de dorpen Pieve en Cernadoi. Vanaf dit tweede dorp rijd je via heel veel haarspeldbochten omhoog naar de pas, die op een hoogte van 2105 meter ligt. We parkeerden onze auto en kochten kaartjes voor de kabellift naar boven. Deze kabelbaan in de Dolomieten brengt je naar een hoogte van 2732 meter, net onder de top van de berg Lagazuoi.
De berglift heeft maar twee grote gondels die alleen aan kabels hangen. In beide gondels passen zo’n 50 personen, en wanneer de ene naar boven gaat, komt de andere naar beneden. Het laatste stuk gaat de kabelbaan vrij steil omhoog naar het bergstation, langs kale rotsen die loodrecht omhoog lijken te gaan. Ik heb meestal geen last van hoogtevrees, maar ik was wel een soort van opgelucht toen de gondel veilig bij het bergstation was aangekomen.

Rechts het bergstation op de berg Lagazuoi
Monte Lagazuoi in de Dolomieten
Eenmaal boven moesten we eerst het schitterende uitzicht even op ons laten inwerken. En ik moest natuurlijk foto’s maken, veel foto’s. Er is boven bijna geen begroeiing, alleen imposante, steile en kale bergkammen, waaronder die van de Lagazuoi Grande. Het doet een beetje aan een maanlandschap denken.
Het uitzicht op het dal en de omliggende bergen van de Dolomieten is ook geweldig. En dat we hoog zaten, merkten we onder meer doordat we soms met ons hoofd in de wolken liepen. Letterlijk.

In de wolken

Wegwijzer voor een van de wandelroutes
Wandelen naar het kruis op de Piccolo Lagazuoi
Je kan een wandeling van 2,5-3 uur doen rond de Lagazuoi Grande, en er zijn nog meer mooie bergroutes in dit deel van de Dolomieten. Maar wij hielden het bij een korte, simpelere wandeling naar de top van de Piccolo Lagazuoi. Op de top van deze berg staat een kruis; een mooi doel om naartoe te wandelen en heel moeilijk is dat niet vanaf het bergstation.

Het kruis op de top van de Lagazuoi Piccolo
Vanaf de berghut Rifugio Lagazuoi op 2752 meter hoogte, loop je via een makkelijk, smal wandelpad naar het kruis op 2778 meter hoogte. Dit is zelfs te doen met een kinderwagen.
Onderweg heb je prachtige weidse uitzichten over de bergtoppen en het dal. Wij liepen nog een stukje verder over een smal paadje over een bergkam.

Daar op die richel staan mijn man en dochter…

Weer terug over het pad
Daarna wandelden we dezelfde route weer terug. Deze keer pakten we de ijzeren loopbrug die om een van de toppen heen gaat (ook te doen met kinderwagens) en aan de bergwand lijkt te hangen. Op de heenweg naar het kruis waren we via een onverhard paadje over deze bergtop gegaan.
We liepen langs de berghut naar een uitzichtpunt aan de andere kant van het bergstation. Een jongen die er met z’n vrienden foto’s aan het maken was, bood aan een foto van ons vieren te maken. 🙂

Familieportret
We volgden een wandelpad een klein stukje naar beneden, waar we de ingangen zagen van een paar tunnels. Deze stammen uit de Eerste Wereldoorlog. Van 1915 tot het najaar van 1917 waren de Dolomieten namelijk het strijdtoneel van gevechten tussen Oostenrijkse en Italiaanse troepen. Ook op de Lagazuoi werd gevochten en de Italianen hadden tunnels gegraven in de rotsen om zo ongezien materieel en mijnen naar boven te kunnen brengen om de vijand te kunnen aanvallen. Op de berg kun je nog steeds delen van deze (gerestaureerde) tunnels en loopgraven zien.

De ingang van een tunnel
De Lagazuoi-tunnel is gerestaureerd en voorzien van kabels, zodat je nu door deze tunnel naar beneden kan afdalen. Een soort Via Ferrata, maar dan anders. Het afdalen door de tunnel schijnt niet heel moeilijk te zijn, maar je hebt wel een zak-/hoofdlamp, handschoenen en schoenen met een goed profiel nodig. Een helm wordt ook aangeraden. Het is meestal vochtig in de tunnel en daardoor glad. De tunnel is één kilometer lang en je kan ‘m ook van beneden naar boven doen. Volg hiervoor de wandelpaden 402 en 401. De tunnel is erg steil, dus houd daar rekening mee – van boven naar beneden wordt daarom aangeraden. Het lijkt ons erg leuk om het afdalen door de tunnel een keer uit te proberen, maar deze keer gingen we – heel saai – gewoon naar beneden met de kabelbaan.

De kabels van de berglift naar het dal
Berghut Rifugio Lagazuoi
Bij berghut en restaurant Rifugio Lagazuoi vlak naast het bergstation kun je genieten van een hapje en een drankje én een fantastisch uitzicht over de bergtoppen. De berghut wordt sinds de opening in 1965 gerund door dezelfde familie. Wij hebben er uitstekend geluncht. In de zomermaanden is het restaurant geopend van begin juni tot begin oktober. En ook in het wintersportseizoen kun je er terecht, van eind december tot het einde van het wintersportseizoen. Je kan er ook overnachten, in een kamer of een slaapzaal.
Meer ontdekken in de Dolomieten? Lees dan ook deze blog over de mooiste plekken in de Dolomieten!
Dolomieten: overnachten in de omgeving van de Lagazuoi
Wij bezochten de Falzaregopas en de Lagazuoi vanuit een fijn appartement in het wintersportdorp Arabba. Aan de andere kant van de Passo Falzarego vind je veel hotels en appartementen in de plaats Cortina d’Ampezzo. Vanuit beide dorpen is het ongeveer een halfuur rijden naar de Lagazuoi-kabelbaan.
Mijn andere blogs over de Dolomieten:
– Lago di Braies – of de Pragser Wildsee – in de zomer.
– De Dolomieten: doen in Arabba in de zomer
2 reacties
Wat een mooie plek is dit. Recent geweest.
Jouw blog kwam goed van pas, heel goed beschreven.
In de drukke zomermaanden moet je er wel voor zorgen dat je er rond 08.30 uur bent, er is niet zo heel veel parkeergelegenheid.
Leuk om te horen dat je wat hebt gehad aan mijn blog! En goede tip, over het parkeren. De parkeerplaats is inderdaad niet zo groot.