Helaas, onze vakantie zit er alweer op. En nog geen andere reisjes in het vooruitzicht… om depressief van te worden! Maar goed, eerst nog even nagenieten van deze vakantie. Hoewel deze blog niet per se gaat over het leukste onderdeel van de vakantie: de autorit naar de bestemming. Als je met kinderen op reis bent is dat meestal niet heel ontspannen namelijk. Mijn kinderen vinden het lange rijden in elk geval het ‘stomste’ van de hele vakantie.
Goed, drie weken geleden vertrokken we dus met de auto richting Umag in Istrië, Kroatië. Een autovakantie, of zoals de meeste reisbloggers tegenwoordig zeggen: een roadtrip. 🙂 Op de eerste reisdag vertrokken we ’s ochtends al om 5 uur, want we wilden flink wat (kilo)meters maken. Ons doel was om in elk geval heel Duitsland door te sjezen en Oostenrijk te bereiken. Als iedereen dat vol zou houden natuurlijk.
We hadden voor de kinderen genoeg spelletjes, boekjes etc. meegenomen, en ook wat DVD’s zodat ze onderweg films konden kijken. Ik weet dat we dat vroeger niet hadden als we met de auto op vakantie gingen. En ja, toen hielden we het ook vol op de achterbank. Maar hey, nu is het er wel, dus waarom zou je er geen gebruik van maken? Het geeft een hoop rust. Ondanks dit alles stelde zoonlief ter hoogte van Utrecht al voor het eerst de vraag ‘Zijn we er al bijna?’. En deze vraag zou nog vele keren volgen, ik heb het maar eens geturfd.
In de middag bereikten we de grens Duitsland/Oostenrijk en vonden we het welletjes. In een klein plaatsje vlak onder Salzburg vonden we een gezellig gasthof voor een tussenovernachting. Tijd om even te ontspannen na een lange autorit. Gelukkig was de reis van Oostenrijk naar Kroatië de volgende dag een stuk minder lang.
Hoe ver was deze eerste reisdag eigenlijk? (en wat andere info):
Aantal gereden kilometers: ca. 1.000 kilometer
Aantal tussenstops: 4 (waarvan 1 lange, om te lunchen)
Aantal wegwerkzaamheden in Duitsland, waardoor stau und stockender verkehr: veel te veel!!
Aantal keer de vraag ‘Is het nog ver?’*: zoon 17x, dochter 6x
* of varianten daarop zoals:
‘Zijn we er al bijna?’
‘Duurt het nog lang?’
‘Hoeveel uur nog?’
‘Ik wil dat we er al zijn!’
‘Duurt het nog 180 miljoen uur?!?!’
Wie heeft er nog briljante tips om een lange autorit leuk te houden voor kinderen?