In het noorden van Namibië ligt misschien wel de grootste toeristentrekker van het land: Etosha National Park. Etosha betekent ‘grote witte plaats’ en het is dé plek voor het spotten van wild. Sinds 1907 is het park een beschermd natuurgebied, waar je onder meer de Big Four kunt spotten. Niet de Big Five dus, want de buffel komt er niet voor. Natuurlijk gingen wij ook wild spotten in Etosha!
Etosha in cijfers
Etosha National Park is ruim 22.000 km2 groot en een groot deel hiervan (ca. 5000 km2) wordt in beslag genomen door een zoutpan, de Etosha Pan. Het landschap om de witte zoutpan heen is voornamelijk savanne, met veel gras, lage struiken, en hier en daar wat bomen. In het park leven 114 verschillende soorten zoogdieren, waaronder leeuwen, olifanten, zebra’s en giraffen, maar ook kleinere dieren als jakhalzen, wrattenzwijnen en vossen. Daarnaast kun je er bijna 350 verschillende vogels tegenkomen en dan zijn er nog de wat lastiger te spotten reptielen. Er zijn vier ingangen naar het park: Galton Gate in het zuidwesten, Anderson’s Gate in het zuiden, Von Lindquist Gate in het oosten en King Nehale Lya Mpingana Gate in het noorden. De afstanden tussen de rest camps in Etosha zijn soms best groot. Zo is de afstand tussen Okaukuejo (in het midden) en Namutoni (aan de oostkant) ca. 120 kilometer.
Een interessante ontmoeting tussen een wilde kat (links) en twee jakhalzen
Giraffen bij een waterplaats
Zelf rijden of een georganiseerde game drive?
Wij hebben zowel zelf rondgereden door Etosha met onze 4×4 huurauto, als georganiseerde game drives gedaan. Het heeft allebei zo z’n voor- en nadelen. Als je met je eigen auto gaat ben je veel vrijer, je bent met je eigen gezelschap en je kunt net zo lang bij een dier blijven kijken als je wilt. Als je een game drive met een gids doet, is dat vrijwel altijd met een groep. Dat is misschien minder leuk, maar wij hebben het niet echt als een nadeel ervaren. Ik vond het zelf prettiger fotograferen vanuit zo’n open truck, want je hebt meer bewegingsruimte en je zit wat hoger.
Foto’s maken van een neushoorn
Een zwarte neushoorn
Als je door het park rijdt en je ziet ergens een paar auto’s bij elkaar staan, dan betekent dat meestal dat er iets interessants te zien is. En dus rijd je ernaar toe. Op deze manier zagen wij tijdens onze allerlaatste rit door Etosha eindelijk een leeuw. En omdat we toen met onze eigen auto waren, konden we er lekker lang naar blijven kijken. Maar de cheeta en haar twee jongen die we de dag daarvoor tijdens een georganiseerde game drive hadden gezien, hadden we waarschijnlijk zelf nooit gevonden. De gidsen kennen het park als hun broekzak, weten waar bepaalde dieren vaak te vinden zijn (of waar ze de dag ervoor zijn gespot) en hebben geregeld contact met elkaar. Daarnaast hebben ze veel te vertellen over de dieren die je ziet. Wat wij ook een voordeel vonden van zo’n game drive met een gids, was dat we onze auto met de uitgeklapte tenten gewoon konden laten staan op de campsite. Scheelt toch weer wat gedoe.
Cheeta met een van haar twee jongen, aan de rand van de witte zoutpan van Etosha
Night drive
Vanuit Halali gingen we één keer mee met een georganiseerde night drive. Na zonsondergang mag je het park niet meer in met je eigen (huur)auto, dus als je een night drive wilt doen, kan dat alleen met een groep en een gids. De night drive vertrok om 19:00 uur, toen het net begon te schemeren. Er vertrokken die avond twee open trucks vanuit Halali, eentje was redelijk vol en in de andere zaten wij met z’n vieren, plus een Amerikaanse toerist. De chauffeur scheen al rijdend met een rode lamp rondom de auto, op zoek naar ‘eyes’. Als hij ergens oogjes had gespot pakte hij er een grote schijnwerper bij om het dier in z’n geheel te bekijken.
Het was eerlijk gezegd een beetje teleurstellend. We zagen alleen wat springbokkies, zebra’s, een jakhals, een paar vossen, een uil, steenbokjes en een haas. Het hoogtepunt (of dieptepunt…) was toen de chauffeur op de rem trapte, zijn schijnwerper erbij pakte om de ‘eyes’ die hij had gespot beter te kunnen zien en vervolgens zei: ‘It’s a rabbit’. 😀 Wat overigens niet wil zeggen dat een night drive nooit de moeite waard is; wij troffen het gewoon niet die avond.
Wild spotten bij een waterhole
Op verschillende plekken in Etosha vind je waterholes (waterplaatsen). Sommige waterplaatsen zijn natuurlijk, andere zijn aangelegd. Bij deze waterplaatsen – die aangegeven staan op de kaart van Etosha – is de kans op het spotten van wild groot. Dus heb je een rustige game drive waarbij je weinig ziet, rij dan even langs een van deze waterplaatsen, want daar zie je misschien wel wild. Zeker als je in de droge tijd in Namibië bent. Tijdens onze game drives was het eigenlijk altijd wel raak bij een waterhole, hoewel het de ene keer drukker was met dieren dan de andere keer.
De olifanten willen even opfrissen
Als de olifanten in het water zitten, passen de zebra’s er niet meer bij…
Klaar!
De drie grote rest camps in Etosha hebben ook een eigen waterhole, die ’s avonds verlicht wordt. Zo kun je dus op een bankje vanaf de campsite wild spotten. Hoe relaxt is dat? Wij kampeerden twee nachten op Halali en hebben verschillende keren bij de waterhole van de camping gezeten, zowel overdag als ’s avonds. Ik vond het wel wat hebben om daar te zitten, maar je moet wel heel stil zijn. Je bent meestal niet de enige die er zit, en iedereen hoopt wat te zien. Als je dan een niesbui krijgt (dat gebeurde iemand die er tegelijk met ons zat), dan wordt dat je niet in dank afgenomen. Ook de moeder die er met een dreinende peuter zat, ging er na een paar boze blikken snel vandoor. ’s Avonds zagen we bij de waterplaats van Halali onder meer een neushoorn en een paar hyena’s. Overdag zagen we vooral zebra’s, impala’s en koedoes.
Een neushoorn bij de waterplaats
Veiligheid in Etosha National Park
Een van de belangrijkste veiligheidsregels van Etosha is dat je altijd in je auto moet blijven zitten. Er zijn een paar omheinde picknickplekken in het park (deze staan aangegeven op de kaart), waar het wel veilig is om de auto uit te komen. Om foto’s te maken kun je wel je raampje open doen, maar je moet altijd alert blijven. Met een beetje gezond verstand snap je waarom dit een van de regels is van het park, maar echt, wat wij onderweg tegengekomen zijn aan idiote toeristen.
Mensen (en kinderen) die tot aan hun middel uit de auto hingen, een jongen die in het raam van een auto zat met alleen zijn benen binnenboord terwijl we naar een luipaard keken, en mensen die zelfs een heel portier open hadden om foto’s te maken, maar nog wel met één been in de auto stonden… ‘Stay in your car’ is blijkbaar een ruim begrip. Toen een chauffeur van een georganiseerde game drive er wat van zei, bij een waterplaats waar meerdere mensen in verschillende gradaties uit hun auto hingen, werd hij aangekeken alsof HIJ gek was geworden. Mensen lijken te vergeten dat er achter je ook van alles rond kan lopen. Het blijft een wildpark, nietwaar.
Tijdens onze allerlaatste game drive zagen we eindelijk een leeuw!
Boek op tijd voor Etosha!
Zoals ik in het begin al schreef, is Etosha National Park een van de belangrijkste toeristische trekpleisters van Namibië. Heb je plannen voor een reis naar Namibië en wil je ook wild spotten in Etosha? Zorg dan dat je minstens een halfjaar van tevoren je accommodatie of kampeerplek reserveert op een (of meerdere) plekken in Etosha. De drie grootste rest camps zijn het centraal gelegen Okaukuejo (het bekendste camp), Halali en Namutoni (aan de oostkant). Hier kun je kamperen of overnachten in een chalet of kamer. Verder beschikken deze drie camps over een zwembad, restaurant, benzinepomp, een winkelt(je) en verlichte waterholes, zodat je wild kunt spotten vanuit het kamp.
Aan de westkant van het park kun je overnachten in het kleinschalige en luxe Dolomite Camp, of het nieuwe kamp Olifantsrus. Dit laatste rest camp is alleen voor kampeerders en heeft maar tien plekken. In het noordoosten van het park, direct aan de zoutpan, ligt het afgelegen Onkoshi Camp. Dit camp is niet met eigen vervoer te bereiken en daardoor heel exclusief. Als je te laat bent met boeken, is Etosha Safari Camp, vlak voor ingang Anderson Gate, een prima alternatief. Wij hebben daar twee nachten gekampeerd en stonden daarna nog twee nachten op Halali Camp in het park. Voor boekingen kun je terecht op de website van Namibia Wildlife Resorts.
Wij reisden vanuit Etosha National Park door naar het Waterberg Plateau en ons eindpunt Windhoek. Maar vanuit Etosha zou je ook heel goed door kunnen reizen naar Botswana. De beide landen worden niet voor niets vaak gecombineerd!
>> Liever niet kamperen in Etosha National Park? De beste hotels, guest farms en lodges in de omgeving van Etosha vind je hier. <<
Wild spotten in Etosha National Park praktisch
– Openingstijden: je kunt het park in rond zonsopgang en moet het park uit zijn bij zonsondergang. De exacte tijden worden aangegeven bij de gates, want dit wisselt per seizoen.
– Entree 2024: voor een volwassene betaal je 150 NAD per dag, voor een auto 50 NAD per dag en kinderen tot 16 jaar zijn gratis. (Prijzen kunnen wijzigen)
– Voor Etosha heb je een permit nodig. Je meldt je aan bij een van de gates, waar wat gegevens worden geregistreerd. Wij meldden ons bij Anderson’s Gate en moesten vervolgens betalen bij Okaukuejo Rest Camp, even verderop.
– De toegestane maximale snelheid in het park ligt tussen de 20 en 60 km per uur. Vrijwel alle wegen van het park zijn onverhard, en de staat van de wegen varieert van prima te doen, tot heel hobbelig met grote gaten en kuilen.
– Beste seizoen: voor wild spotten in Etosha is de winter (mei – oktober) het beste seizoen. Dit is de droge periode, waardoor er meer wild te zien is bij de waterplaatsen in het park. Het kan dan wel een beetje stoffig zijn. Zorg dat je ramen dicht zijn als je wordt ingehaald door een andere auto (gratis tip). Van november tot april is het veel warmer in het park, maar ook veel natter doordat dit het regenseizoen is. Dieren verspreiden zich meer door het park, dus je moet meer moeite doen om ze te spotten. Na zware regenval kunnen sommige wegen in het park slecht begaanbaar zijn. Maar er is ook een voordeel: het park is mooi groen!
– Wat te doen bij pech in het park? Het is ons gelukkig niet overkomen, maar stel dat je een lekke band krijgt… wat dan? Optie 1: als je niet te ver van een van de kampen bent, is voorzichtig verder rijden het devies. Optie 2: wachten totdat er iemand langs komt, die dan weer iemand van het park kan waarschuwen zodat er hulp komt. De derde optie is zelf je band vervangen (living on the edge!) met je reisgenoten op de uitkijk. Laat dan wel het dichtstbijzijnde portier open, voor als je opeens de auto in moet vluchten. Nee, optie 3 is natuurlijk eigenlijk geen optie. Ik zou het toch bij optie 2 houden: wachten. Rondom de drie grote rest camps kom je uiteindelijk altijd wel iemand tegen.
– Malaria: van juli t/m oktober is het in principe niet nodig om malariatabletten te slikken als je Etosha bezoekt. Wij hebben ze niet geslikt, maar hadden wel Deet mee. We hebben tijdens onze hele vakantie overigens nauwelijks muggen gezien. Van november t/m juni worden malariatabletten wel aangeraden voor Etosha. Laat je hierover voor vertrek altijd persoonlijk adviseren!
– Sta je bij een waterhole of op een andere plek naar wild te kijken, vergeet dan niet je motor uit te zetten!
– Drones zijn niet toegestaan in Etosha National Park.
Lees ook mijn andere blogs over Namibië!
Dit artikel bevat affiliate links.