Centraal in Namibië, zo ongeveer tussen Etosha National Park en hoofdstad Windhoek, ligt het Waterberg Plateau National Park. Het plateau in het nationale park is zo’n 200 meter hoger dan het land er omheen, dat ook nog tot het park behoort. Er leven veel vogelsoorten, en antilopen, gnoes, giraffen, bavianen en andere zoogdieren. Maar het Waterberg Plateau in Namibië staat vooral bekend om de witte en zwarte neushoorns die je er kunt zien.
Sinds 1972 is het Waterberg Plateau en het gebied er omheen een beschermd natuurgebied. Het gebied is moeilijk toegankelijk, en daardoor lastig voor stropers. Een perfecte plek dus om bedreigde diersoorten te plaatsen; dieren die er vroeger ook leefden. Dit gaat inmiddels zo goed dat deze diersoorten, zoals witte en zwarte neushoorns, later weer op andere plekken in Namibië kunnen worden uitgezet, om daar de populatie op peil te houden.
Wij reden vanuit Halali in Etosha National Park, met een tussenovernachting in Tsumeb, via het stadje Otijwarango naar het Waterberg Plateau. Dit was aan het einde van onze rondreis en het zou onze laatste kampeerovernachting worden. Op het laatste stuk op weg naar de Waterberg Wilderness campsite, een private nature reserve, zagen we het plateau al liggen. Langs de weg zagen we veel wrattenzwijntjes en bavianen lopen, maar als we afremden om foto’s te nemen (dat kan meestal gewoon hè, in Namibië, want er rijdt toch niets achter je) renden ze steeds weg. Beetje jammer wel.
De Waterberg Wilderness campsite
De campsite ligt aan de voet van het plateau, dus niet op het plateau zelf. We meldden ons bij de gate en hoorden welke plek we toegewezen hadden gekregen op de campsite. De campingplekken liggen verspreid tussen de bomen en struiken, zodat je redelijk wat privacy hebt. We deelden een sanitairgebouwtje met drie andere campingplekken, maar elke plek had een eigen ingang, voor een eigen toilet en douche. We klapten voor de allerlaatste keer de daktenten uit en richtten ons kampje in. En we meldden ons aan voor de Rhino Drive voor later die middag.
Rhino Drive bij het Waterberg Plateau
Om 16:00 uur ’s middags werden we, samen met een Duits gezin met kinderen in dezelfde leeftijd als die van ons, bij een receptiegebouwtje opgehaald door een chauffeur met een open safaritruck. De Rhino Drive was niet op het plateau zelf, maar in het omliggende natuurgebied. We zagen onderweg wat giraffen en antilopen, en zaten met het Duitse gezin gezellig ervaringen uit te wisselen over onze reizen door Namibië, toen de chauffeur de auto opeens stil zette. Hij zei “Let’s meet the rhinos!”, stapte uit en gebaarde dat wij dat ook moesten doen. We gingen te voet verder. Okeeeeeey, dat vonden we best spannend…
Al snel zagen we twee neushoorns lopen tussen de bomen, een mannetje en een vrouwtje. Ze zijn door de eigenaar van Waterberg Wilderness gekocht en in hun nature reserve geplaatst, waar ze binnen de hekken vrij kunnen rondlopen en geen stropers kunnen tegenkomen. Het totale afgeschermde gebied is ca. 30 km2 groot, dus ze hebben de ruimte. De neushoorns worden 24/7 in de gaten gehouden door een ranger, waardoor de gids van de Rhino Drive altijd weet waar ze zijn. Helemaal ‘wild’ zijn deze witte neushoorns dus niet. Ze zijn gewend aan mensen in de buurt, waardoor we heel dichtbij konden komen.
Op de foto lijkt het alsof we ze konden aanraken, maar zo dichtbij stonden we nou ook weer niet. Ik heb een zoomlens op mijn camera. We moesten rustig lopen en vooral niet gaan rennen, anders komen ze achter je aan, zo waarschuwden de gids en de ranger. Maar de neushoorns waren zo relaxed, dat ze zelfs gingen slapen waar we bij stonden.
We vonden het een beetje dubbel, want de dieren hebben het er goed en worden beschermd, en het was echt heel bijzonder om ze van zo dichtbij te kunnen zien zonder een hek ertussen. Maar het voelde ook niet helemaal ‘echt’, ofzo.
Sundowner
We liepen weer terug naar de truck en reden een stukje verder, naar een open veld waar een neushoorn en haar jong (van anderhalf) rondliepen. Ook hier stapten we weer uit om de dieren van dichtbij te bekijken.
Met de truck reden we vervolgens naar de rand van het open veld, waar de ‘bar’ werd geopend voor de zonsondergang. We proostten met elkaar en praatten na over de middag. Een ‘sundowner’ als mooie afsluiter van een bijzondere excursie. Zo’n moment met een gouden randje dat je nooit meer vergeet…
History Path
De volgende ochtend ruimden we onze tenten voor de laatste keer op (snif). We hadden een stukje verderop op de campsite een wegwijzer gezien voor het History Path en daar liepen we een stukje van, een heuvel op. Het Waterberg Plateau heeft namelijk een bewogen geschiedenis. In 1904 was dit gebied het toneel van de Slag bij Waterberg. De Duitse generaal Lothar von Trotha wilde de inheemse Herero-stam verdrijven en verklaarde hen de oorlog. De strijd was nogal ongelijk, aangezien de Duitse koloniale strijdkrachten met meer waren, en beschikten over geweren en kanonnen. Ongeveer twee-derde van de totale Herero-bevolking overleefde deze slag en de nasleep ervan niet. Langs het History Path staan verschillende borden met teksten over deze zwarte periode.
Viewpoint
Onderweg kwamen we een andere wegwijzer tegen, richting een viewpoint. We besloten die kant op te lopen. De uitzichten van bovenop de heuvel waren prachtig, maar omdat we niet wisten hoe lang de route was, zijn we maar terug gelopen. We hadden ons bij de Waterberg Wilderness campsite nog veel langer kunnen vermaken, maar helaas was het tijd voor de laatste etappe van onze reis: terug naar Windhoek om de huurauto in te leveren. Het Waterberg Plateau was absoluut een heel mooi einde van onze kampeertrip in Namibië!
Een heel kort filmpje voor een indruk van de mooie omgeving van het Waterberg Plateau in Namibië:
Lees ook mijn andere blogs over onze reis door Namibië!
2 reacties
Heel gaaf als je te voet gaat, maar ik snap dat het dubbel voelt. Wij gingen in Zuid-Afrika op een sunrise walk door de Kruger Park en wij hebben geen enkele dier van zo dichtbij gezien 😂
Zo’n gamewalk vind ik altijd gaaf, maar ook erg spannend. Wel jammer als je dan zo weinig ziet, haha.