Onze reis door Nieuw-Zeeland in 2016 begonnen we met een paar dagen in Northland, het meest noordelijke stukje van het Noordereiland. De winters zijn er mild, omdat er een subtropisch zeeklimaat heerst. Na twee dagen rondrijden in Northland bezochten we op de laatste dag het Waipoua Forest Park, een beschermd oerbos waar je de beroemde Nieuw-Zeelandse kauri-bomen kunt zien. In het verleden zijn veel van deze bomen gekapt, maar gelukkig niet allemaal. Nu zijn ze beschermd. In het bos staat ook Tane Mahuta, de grootste kauri-boom ter wereld.
Op een regenachtige ochtend reden we vanuit Ruakaka, aan de oostkust, naar het Waipoua Forest Park, over een mooie slingerweg (SH 12) door het bos. We zagen veel verschillende boomsoorten langs de kant van de weg, en nog meer verschillende soorten varens. We stopten eerst bij de Waipoua Forest Lookout Tower, vanaf waar je een mooi uitzicht hebt over het bos. Daarna reden we over State Highway 12 een stukje verder naar de plek waar je de meer dan 50 meter hoge kauri Tāne Mahuta kunt zien.
Tāne Mahuta
Om deze grootste kauri-boom ter wereld te kunnen bekijken, moet je vanaf de weg een klein stukje lopen over een verhoogd houten wandelpad. Tane Mahuta is een indrukwekkend grote boom met een diameter van 4,4 meter en een omtrek van bijna 14 meter. De boom is ca. 2000 jaar oud en groeit nog steeds. De Maori-naam Tāne Mahuta betekent ‘Lord of the Forest’. Volgens de Maori’s is Tane de zoon van vader Ranginui (de lucht) en moeder Papatuanuku (de aarde). Tane dreef zijn ouders uit elkaar ’to bring light, space and air and allowing life to flourish’. Met andere woorden: deze boom maakte leven mogelijk. Andere kauri-bomen die je in dit bos kunt zien zijn de ‘Four Sisters’ en ‘Te Matua Ngahere’, de op een na grootste kauri ter wereld.
Kauri dieback
De houten wandelpaden die naar deze bomen leiden zijn aangelegd om de kwetsbare wortels van de Kauri-bomen te beschermen. Voordat je het wandelpad betreedt moet je je schoenen schoon boenen. De kauri’s worden namelijk bedreigd door ‘kauri dieback’ een dodelijke schimmelziekte. De ziekte wordt op de bomen overgebracht door geïnfecteerde aarde, die vaak door wandelaars onder hun schoenen wordt meegenomen en verspreid. Als een boom besmet is met de ziekte gaan de wortels rotten en is de boom niet meer te redden. In de buurt van Tāne Mahuta is de ziekte al gesignaleerd, maar het is onduidelijk of de grootste kauri ook besmet is. Daarom een foto van Tane Mahuta in volle glorie… nu het nog kan (ik klop het af). En daarnaast een foto met ons ervoor, zodat je een beter beeld krijgt van het formaat.
Dargaville
Toen we genoeg foto’s hadden gemaakt – en het valt nog niet mee om zo’n gigantische boom een beetje leuk op de foto te krijgen – was het tijd om terug te rijden naar onze standplaats Hamilton.
Onderweg stopten we voor een lunch in het Blablabla Café in de plaats Dargaville. Een aanrader trouwens, dat café, mocht je ooit in Dargaville zijn. Leuk personeel en een prima menukaart. Het stadje aan de Wairoa-rivier is verder niet heel bijzonder, maar wij herinneren ons Dargaville als de plaats waar onze zoon zijn allereerste melktand verloor. En dus zullen we Dargaville nooit vergeten. 😊
Lees ook mijn andere blogs over Nieuw-Zeeland!