Na ruim drie weken rondreizen door Nieuw-Zeeland, maakten we op de terugreis naar Nederland een tweedaagse tussenstop in Hongkong. Een totaal andere wereld, dus het was even omschakelen, zeker voor onze kinderen. De jetlag na de vlucht van Auckland naar Hongkong hielp daar natuurlijk ook niet echt bij. De stad was nogal overweldigend voor ze en dit is waarom:
WARM!
Het begon met de temperatuur. We gingen van de winterse temperaturen van Nieuw-Zeeland (ca. 4 graden boven nul) naar de drukkende warmte van Hongkong (ca. 32 heerlijk warme graadjes). Zodra we de luchthaven van Hongkong uitliepen naar de taxistandplaats, daalde de vochtige warmte op ons neer. Doei winterjassen, hallo korte broeken, t-shirts en slippers! Onze kinderen werden er heel loom van en moesten er erg aan wennen. Gelukkig konden ze afkoelen in het zwembad bij ons hotel.
Wolkenkrabbers
Het is heel indrukwekkend, deze grote dichtbevolkte stad met al die hoge gebouwen, waar zoveel mensen in wonen. Echt bijna alle gebouwen zijn groot en hoog. ‘Wonen daar allemaal mensen mama?’ Yep. We waren ’s avonds in het donker aangekomen in Hongkong en hadden tijdens de taxirit naar het hotel de lichtjes in alle torenflats gezien.
’s Ochtends bij daglicht stonden mijn kinderen zo het uitzicht vanuit het hotel te bewonderen (of verwerken…?).
Druk verkeer
Hongkong is een hele drukke metropool, met het bijbehorende drukke verkeer. Omdat ze in Hongkong ook nog aan de verkeerde kant van de weg rijden (links dus), blijft oversteken een dingetje. Je weet niet waar je kijken moet! Dus wij staken braaf over bij de voetgangersstoplichten.
Het lijkt wel Chinees
Dan ben je al in een onbekende, warme, drukke stad en dan versta je ook nog eens niemand. Overal om je heen hoor je een vreemde onverstaanbare taal en je ziet alleen maar gekke onleesbare tekens. Gelukkig wordt er in Hongkong ook veel Engels gesproken, dat klinkt tenminste nog een beetje bekend voor kinderen. Ook aan andere Chinese gebruiken moesten onze kinderen een beetje wennen, zoals het geboer en gerochel in het openbaar. 😉
Wat. Is. Dat?!?
Al wandelend door de stad zagen we veel marktkraampjes en winkeltjes. En daar werden ook veel onbekende producten en etenswaren verkocht. Niet alleen onbekend voor onze kinderen trouwens, maar vaak ook voor ons.
‘Mama, wat is dat?’, een wijzend vingertje naar een rijtje geelbruine… tja, wat? Dingen.
Na nog een keer goed kijken: ‘Ooooh, dat zijn gedroogde ingewanden van dieren. Vissen enzo…’
‘En wat doen ze daarmee?’
‘Opeten of als medicijn gebruiken’.
Helemaal zeker weten doe ik het niet, maar volgens mij is de winkel op de foto hieronder een traditionele apotheek.
Ongewenste aandacht
Aandacht van iedereen… vooral onze zoon van 6 – blond haar, blauwe ogen – werd er gek van. Hoe vaak hij niet op de foto is gezet in Hongkong. En hoe vaak we te horen kregen ‘He’s soooo cute!‘. Daar konden we hem lekker mee plagen, want als je een jongen van 6 bent wil je niet schattig zijn, maar cool. 🙂 Maar dat op de foto willen ging soms te ver. Zo was er bij de Victoria Peak een man die wel erg graag samen met onze zoon op de foto wilde. Hij probeerde steeds (on)opvallend naast hem te gaan staan, zodat een vriend een foto kon maken. Dat ging blijkbaar niet helemaal naar wens, want opeens trok hij onze zoon aan zijn arm dichter naar hem toe. Die schrok zich dood en begon te huilen. De man schrok daar weer van, en terecht ook, want dat doe je toch niet?! Rare vent. Hij bood zijn excuses aan en is daarna nog wel met mijn man – grijs haar, blauwe ogen – op de foto gegaan, als een soort compromis. Ofzo.
Het eten
Voor wie van Aziatisch eten houdt is Hongkong een feestje. Terwijl de kinderen en ik ’s ochtends in het hotel geroosterd brood met beleg en veel fruit aten, werkte mijn man enthousiast een Chinees ontbijt weg. Aan goede restaurants geen gebrek in Hongkong. Dim Sum, noodles, rijst- en visgerechten, allemaal yummie. Maar onze kinderen dachten daar anders over. ‘Mama, ik heb vandaag geen trek in Chinees’. Oké, da’s jammer…
Er zijn echt heel veel leuke dingen te doen in Hongkong met kinderen, daar heb ik al eerder over geschreven. Maar na twee dagen hadden onze kinderen het wel gezien in deze stad. Het was – in combinatie met de jetlag – allemaal net iets te veel en te heftig.
Lees ook mijn andere blogs over Hongkong!
Ben jij wel eens in Hongkong geweest?
6 reacties
Ik herken veel van je verhaal van Shanghai. Dat gerochel en gespuug. Ook dat stiekem foto’s maken en de super hitte! Maar toch gaaf om zo’n hectische stad te mogen bewonderen!
Heel gaaf, ik had het niet willen missen!
Hongkong! Leuk om te lezen hoe de kinderen deze stad ervaren. Wij waren er een aantal jaar geleden zonder kinderen en vonden het helemaal fantastisch. Ik kan me voorstellen dat het voor kinderen wat overweldigend kan zijn. De drukte, de warmte en de Chinezen. Die kunnen best wel een beetje raar en onbeschoft zijn haha!
De Chinezen houden er soms wat aparte gewoontes op na, ja. 😉 Voor onze kinderen was het gewoon wat veel allemaal, maar volgens mij hadden ze het ook niet willen missen.
Jaaa Hongkong! Eén van mijn favoriete steden ever! Wilde er na die twee weken bijna niet meer weg haha 😀 Ik ben wel Bogotá gewend natuurlijk, dus die drukte en chaos is voor mij vrij normaal. Aangestaard en aangesproken worden ook 😛 Ik vond het zo een te gekke stad, zoveel prachtige natuur, zoveel te doen. Zou er graag weer heen gaan.
Je kan je inderdaad met gemak twee weken vermaken in Hongkong. Ik had ook nog wel langer willen blijven, er is zoveel te doen. Van de natuur hebben wij bijvoorbeeld maar weinig gezien. Maar helaas, de rest van mijn gezin staat niet te trappelen om er weer heen te gaan…