Abel Tasman Park met kinderen

In 2016 maakte ik met mijn gezin een rondreis door Nieuw-Zeeland. Na tien dagen op het Noordereiland staken we vanuit Wellington met de ferry over naar Picton op het Zuidereiland. We overnachtten de eerste twee nachten in een appartement in het plaatsje Kaiteriteri, op de rand van het Abel Tasman Park. Over dit kleinste nationale park van Nieuw-Zeeland hadden we al zoveel gelezen en gehoord, dat het ons een absolute must-do leek. Het park staat vooral bekend om de ‘golden beaches’, het helderblauwe zeewater en het zachte klimaat. Een blog over ons bezoek aan het Abel Tasman Park met kinderen!

Seals & Beach-excursie

Omdat we er maar één volle dag waren en we absoluut het Abel Tasman Park in wilden, hadden we voor de zekerheid vanuit Nederland al een excursie geboekt: een ‘Seals & Beach‘-excursie. Deze trip leek ons ideaal om het Abel Tasman Park met kinderen te verkennen: een boottocht van ruim een uur, daarna een wandeling van ca. 5 kilometer en weer met de boot terug. Dat is te doen, ook voor kinderen!

Op de dag van onze excursie meldden we ons ’s ochtends op tijd bij het strand van Kaiteriteri. Het was zonnig, maar fris (want winter). Eigenlijk wel heel fris voor een tochtje in een halfopen motorboot… We hadden onze winterjassen aan en ik had zelf een muts bij me, maar de rest  van mijn gezin niet. In een winkel vlakbij het strand verkochten ze mutsen (slim!), dus even later gingen we allevier goedgemutst de boot op. 😉 En dat was ook echt wel nodig, want we zaten in het open gedeelte van de boot en dat was erg koud! Aan boord kregen we allemaal een zwemvest over onze jas aan. De boot zat vol toen we vertrokken, maar op verschillende punten onderweg werden mensen afgezet voor de excursie of wandeling die ze geboekt hadden.

Split Apple Rock

De eerste bezienswaardigheid onderweg was Split Apple Rock. Deze granieten rotsformatie lijkt op een door de helft gesneden appel… vandaar de naam dus. Hoe dit precies gebeurd is, is onbekend, maar bijzonder is het wel.

Een stukje verderop bij Tonga Island pauzeerde de boot weer, vlakbij een kolonie zeehonden die daar zit. Vanaf de boot zagen we de zeehonden zonnebaden op de rotsen en spelen in het water vlak voor het eiland. Veel te snel gingen we weer verder.

Zonnende zeehonden

Wandeling vanaf Onetahuti

Wij zouden worden afgezet bij Tonga Quarry en van daaruit wandelen naar Bark Bay en Medlands Beach. De jongen die de boot bestuurde adviseerde ons echter om nog een klein stukje verder te varen en de wandeling te starten vanaf Onetahuti. De wandeling zou dan in totaal ca. 6,5 kilometer zijn, maar dat eerste stukje was wel de moeite waard, zei hij. Daar gingen we niet al te lang over nadenken: doe maar! We waren de enigen die op die plek werden afgezet door de boot. Toen de boot wegvoer was dat best een aparte gewaarwording: daar sta je dan, met z’n vieren op een verlaten strand met een rugzakje en een routekaart. Het leek Expeditie Robinson wel!

Spelen met een aangespoelde boomstam

We verkenden het strand en lieten de kinderen er even rondrennen, na een uur stilzitten op de boot. En daarna begonnen we de wandeling. Het eerste deel van de wandeling ging over hoger gelegen, smalle paden met een supermooi uitzicht op de stranden en de zee.

Bij Tonga Quarry pauzeerden we bij een picknicktafel om wat te drinken en naar het toilet (een van de weinige op de wandelroute) te gaan. Toen ik de wc uitstapte zag ik in een boompje vlakbij een schattig vogeltje zitten dat wel tam leek. Ik haalde mijn camera en kon van heel dichtbij foto’s maken. Daarna leek hij zelfs een stukje met me mee te vliegen. Ik heb ‘m later gegoogeld en het bleek een ‘fantail’ te zijn, een veel voorkomend inheems vogeltje. Niets bijzonders dus, maar wel grappig dat ik zo dichtbij kon komen.

Een doodgewone fantail

Mijn man dacht opeens een zeehond te zien in het water vlak voor het strand, maar toen wij keken zagen we natuurlijk niets. We weten nog steeds niet of er nou echt een zeehond was. Volgens mijn man wel natuurlijk, maar wij hebben onze twijfels. We vervolgden de wandeling en het pad ging wat verder van de kust af en meer de bossen en het binnenland in. Af en toe was het best steil en soms ook glibberig, omdat het pas had geregend. Halverwege stopten we bij een bankje om onze zelf meegebrachte lunch op te eten.

Bark Bay en Medlands Beach

Vlak voordat we bij Bark Bay aankwamen staken we een nieuwe hangbrug over bij de Bark Bay Falls. We hadden tijd genoeg om nog even rustig te genieten van het zonnige strand bij Bark Bay. Even nog wat eten, drinken, fotograferen (ik) en rondrennen (de kinderen). Wat een rust daar. Wat een uitzicht, wat een mooie omgeving en dat heldere water van de zee!

We waanden ons op een tropisch eiland

Geniet anders even mee van de rust in het Abel Tasman Park met dit filmpje (geluid aan). Als ik zelf het filmpje terugkijk ben ik er weer even, op het strand van Bark Bay. Zucht…

(Het filmpje is overigens een probeersel, ik ben een echte amateur zoals je aan de beelden wel kunt zien!)

Vanaf Bark Bay was het nog een klein stukje lopen naar Medlands Beach, waar we werden opgehaald met de motorboot. Op de terugweg naar Kaiteriteri stopte de boot nog even vlakbij een eiland waar veel vogels zitten, om te luisteren naar de vogelgeluiden. Eind van de middag waren we weer terug bij het strand van Kaiteriteri. Het dagje Abel Tasman Park zat erop. Een topdag!

Overnachten en excursies in het Abel Tasman Park

Wij boekten de Seals & Beach-excursie bij Wilsons, maar er zijn meerdere aanbieders van excursies, dagtochten en meerdaagse wandeltochten. Bijvoorbeeld Abel Tasman Eco Tours en Abel Tasman Kayaks.

Wil je overnachten in de buurt van het park? Kijk dan hier voor accommodaties in of vlakbij het Abel Tasman Park!

Ga jij binnenkort voor het eerst naar Nieuw-Zeeland? Lees dan de blog van Antonette met tips voor Nieuw-Zeeland voor beginners!

Hier vind je al mijn blogs over onze reis door Nieuw-Zeeland.