Eindelijk een blog ‘live’ vanuit Nieuw-Zeeland. Door een combinatie van technische problemen (mijn iPhone en mijn camera willen niet praten met de tablet, waardoor het overzetten van foto’s niet lukt) en de beschikbaarheid van internet (of niet dus…) is het er niet eerder van gekomen. We zijn inmiddels al op de helft van onze reis, de tijd gaat veel te snel! En we hebben al heel veel moois gezien, zoals de Bay of Islands, Rotorua en de Waitomo Caves op het Noordereiland, en het Abel Tasman Park en de Pancake Rocks bij Punakaiki op het Zuidereiland. Nu vertel ik over de overtocht met de ferry naar het Zuidereiland, omdat we daarvan een paar foto’s hebben gemaakt met de tablet. 🙂
Om 5:45 uur ging de wekker op onze hotelkamer in Wellington. Vroehoeg! Het was de dag van de oversteek naar het Zuidereiland. We konden tot uiterlijk 7:30 uur inchecken voor de ferry van 8:30 uur van Wellington naar Picton. Dus snel aankleden, spullen inpakken en de auto in.
Op de kaart zag de route naar de ferry terminal er simpel uit. Helaas lukte het ons te verdwalen, doordat we in de stad op een aantal eenrichtingswegen stuitten. Nadat we de weg gevraagd hadden, arriveerden we ruim op tijd bij de terminal. Het inschepen liet lang op zich wachten, we vertrokken een halfuur later dan gepland. Eenmaal aan boord zochten we een plek bij het raam en haalden we een ontbijtje.
Ondertussen vaarden we de haven van Wellington uit. Het was zonnig met weinig wind en kalm water. Maar eenmaal de haven uit werden de golven wat groter. Onze zoon kondigde aan dat hij zich niet zo lekker voelde. Een paar minuten later werd onze dochter ook wat bleekjes. Zeeziek! Twee goedgevulde kotszakjes later ging het met allebei gelukkig wat beter. De overtocht duurt 3,5 uur, dus al die tijd ziek zijn is geen pretje.
Nadat we de Cook Strait hadden overgestoken ging de ferry door de prachtige Marlborough Sounds, en het laatste stuk door de Queen Charlotte Sound. Zo mooi, dat ik bijna alleen maar buiten op het dek heb gestaan om foto’s te maken. Ik rende van de linkerkant van het schip naar de rechterkant, om maar niets te missen. Want iedereen weet: als je naar links kijkt, zie je rechts niets. En dat is soms heel jammer! Er werd zelfs een dolfijn gespot, maar helaas niet door mij. In de buurt van Picton zagen we wel een paar zeehonden.
Om 12:30 uur kwamen we aan in de haven van Picton. Na een lunch in het stadje Nelson reden we door naar ons geboekte appartementje in Kaiteriteri, vlakbij het Abel Tasman Park. Maar daarover een andere keer meer!
PS: Hopelijk is de kwaliteit van de foto’s oké…
4 reacties
De kwaliteit is oké! Wat een gave overtocht hé, ik vond het er magisch mooi! <3 En nu veel plezier op het Zuidereiland!
Dank je! 🙂
Die overtocht is waanzinnig!! Vervelend dat jullie kids ziek werden onderweg 🙁
De overtocht was geweldig! Gelukkig waren onze kinderen niet de hele reis ziek.