Naast wild spotten in Etosha en het beklimmen van de duinen in de Sossusvlei, was dit een van de hoogtepunten van onze reis door Namibië: kajakken met zeehonden. Want hoe vaak krijg je de kans om zoiets bijzonders te doen, en dan ook nog met je kinderen? Tijdens het plannen van onze reis had ik wat extra dagen in Swakopmund gereserveerd, omdat daar zoveel leuke activiteiten te doen zijn. Het kajakken was er een van, en deze activiteit stond bij mij hoog op m’n lijstje.
Walvisbaai (of Walvis Bay) is een stad aan de kust, en de gelijknamige baai is de grootste zeehaven van Namibië. Walvisbaai ligt ongeveer 35 kilometer ten zuiden van Swakopmund. Over de geasfalteerde weg langs de kust is het ongeveer een halfuur rijden vanuit Swakopmund. We moesten er die ochtend vroeg uit, na een koude nacht in onze tentjes, want we moesten om half 9 in de haven van Walvisbaai zijn. We hadden de kajaktour geboekt bij Pelican Point Kayaking, en zij hebben een kantoortje in de haven. Onze eigen auto lieten we achter op de parkeerplaats, bewaakt door een van de ‘parkeerwachters’. (Deze mensen bewaken je auto en die geef je daarvoor een klein bedragje als je weggaat). Met de rest van de deelnemers aan de excursie en een paar gidsen reden we met drie 4×4 auto’s naar het schiereiland Pelican Point, waar de zeehonden leven.
Flamingo’s, pelikanen en jakhalzen
De ochtend begon grijs en fris, maar gelukkig klaarde het later op. Aan het begin van de autorit zagen we flamingo’s, zowel de witte Greater Flamingo’s en de roze Lesser Flamingo’s. We lasten meteen maar even een fotostop in. Een stukje verderop zagen we pelikanen. We vervolgden de rit over een kale zandvlakte en langs een zoutmijn. Ondertussen vertelde onze gids (tevens chauffeur) van alles over het schiereiland en de dieren die we tegenkwamen. Het schiereiland ziet er verlaten uit, op wat eenzame jakhalzen na. Die leven op de vlakte en eten onder meer dode zeehonden en in de steek gelaten baby-zeehondjes…
We passeerden een oude vuurtoren, waar je tegenwoordig luxe kunt overnachten in the middle of nowhere voor veel geld. En opeens zagen en hoorden we duizenden zeehonden! En toen we uitstapten roken we ze ook… Ik heb overigens nooit geweten dat zeehonden ongeveer hetzelfde klinken als schapen, maar dit filmpje bewijst het.
Pelican Point
Op het schiereiland Pelican Point leeft een grote zeehondenkolonie van ca. 50.000 tot 100.000 Cape Fur-zeehonden. Aan de meer beschutte kant van het schiereiland zwemmen vooral de jongere zeehonden, en die zijn heel speels en nieuwsgierig. Daar gingen we dus kajakken. De kajaks werden van de trailers gehaald en wij kregen een soort (te) grote regenpakken aan en zwemvesten om. Ondertussen werd uitgelegd hoe we moesten kajakken en wat we konden verwachten van de zeehonden. De zeehonden worden niet gevoerd of op een andere manier gelokt, ze zijn van nature nieuwsgierig en komen daarom op de kajaks af.
Orange is the New Black
Kajakken met zeehonden
Eindelijk mochten we met een kajak het water op, waar al veel zeehonden rond zwommen. Zodra we aan kwamen peddelen, kwamen er zeehonden bij onze kajak kijken. We moesten oppassen dat we met onze peddels niet per ongeluk tegen een zeehond sloegen, zoveel waren het er.
Ze zwommen een stukje mee naast de kajak, spetterden ons nat of probeerden in onze peddels te bijten. Sommige zeehonden wilden zelfs geaaid worden. Ze kwamen tegen de kajak aan drijven, met hun buik naar boven, zodat je ze kon aaien. Als je geluk hebt kun je tijdens het kajakken ook dolfijnen zien, maar wij hebben ze niet gezien.
‘Aai mij….’
Het was een supermooie ervaring, die veel te snel voorbij was. En dat terwijl we toch bijna twee uur hebben rond gepeddeld tussen de zeehonden. Nadat we onze charmante regenpakken uit hadden getrokken kregen we koffie, warme chocolademelk, broodjes en koek. We konden ook nog wat foto’s maken van de grote kolonie op het zand.
Plastic troep en reddingsacties
De gidsen hadden ons van tevoren verteld dat we niet raar op moesten kijken als we hen tussen de zeehonden op het zand zagen rennen om een zeehond te pakken. Ze speuren namelijk naar zeehonden die verstrikt zijn geraakt in (plastic) afval en proberen ze daarvan te verlossen. Er wordt nogal wat afval in zee gegooid, onder meer vanaf de schepen voor de kust. Zeehonden zijn van nature speels en spelen met van alles wat ze in het water tegenkomen. Daarbij raken ze helaas vaak verstrikt in plastic, een oude vislijn, kleding of iets anders wat ze aanzagen voor speelgoed. Door zo’n zeehond te vangen en even vast te houden, kunnen ze ze ter plekke bevrijden en weer los laten.
De zeehonden schrikken natuurlijk als er opeens iemand op ze af komt en vluchten dan in grote groepen het water in. Maar het is dus voor een goed doel. Tijdens het kajakken zagen we een paar keer een gids achter een zeehond aan gaan. En onze gids Dane liet ons een plastic ring zien, die om de nek had gezeten van een zeehond. Gelukkig konden ze deze zeehond bevrijden, maar we zagen ook een zeehond zwemmen met een stuk plastic dat vast zat in zijn nek. Helaas kunnen ze alleen zeehonden helpen die op het land zijn. De oprichters van Pelican Point Kayaking – Naude en Katja Dreyer – hebben in 2020 Ocean Conservation Namibia opgericht. Het doel van deze organisatie is het redden van zoveel mogelijk zeehonden bij Pelican Point. Tussen 2020 en 2022 hebben ze zo’n 2.000 zeehonden bevrijd!
Kajakken met zeehonden praktisch
– Als je naar Namibië gaat en ook wilt kajakken tussen de zeehonden, reserveer dit dan ruim van tevoren. De excursie is nogal populair en er is niet heel veel plek. Wij hadden dit vanuit Nederland al geboekt, voordat we naar Namibië gingen.
– Je kunt deze tour doen met kinderen vanaf drie jaar.
– Iedereen krijgt een zwemvest aan, voor kinderen zijn er speciale zwemvesten. De zwemvesten zijn er in verschillende maten.
– Ervaring met kajakken is niet vereist.
– Trek warme kleren aan, want het kan fris zijn op het water. Je krijgt een waterproof (maar niet waterdicht) jack en broek aan over je eigen kleren, zodat je droog blijft.
– Tijdens het kajakken met zeehonden worden er foto’s genomen door een van de gidsen. Ik had zelf mijn camera niet mee in de kajak, maar we hadden wel een smartphone mee.
– De kajaktour inclusief de rit naar Pelican Point en weer terug, duurt een hele ochtend. De autorit van de haven naar Pelican Point duurt ongeveer een uur.
– De tours zijn altijd in de ochtend, omdat het ’s middags vaak harder gaat waaien, waardoor de zee minder rustig is.
Lees ook mijn andere blogs over Namibië!