Eten in Georgië: dit zijn de lekkerste gerechten

3,3K

Naast historische bezienswaardigheden en prachtige natuur heeft Georgië nog meer te bieden, namelijk een heerlijke keuken. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat je zo gevarieerd kunt eten in Georgië. Als je van brood houdt zit je er goed, vleeseters komen zeker aan hun trekken, maar ook vegetariërs hebben niets te klagen. De Georgische keuken is verrassend veelzijdig en… er is ook goede wijn!

Zelf ben ik een flexitariër: ik eet vaak vegetarisch, maar niet altijd wegens gezinsleden die allemaal overtuigd carnivoor zijn. Maar in Georgië heb ik vrijwel alleen maar vegetarisch gegeten. Vega stoofpotjes, Georgische kaas, vegetarische khinkali en khachapuri. Vlees is er natuurlijk ook. Dit komt vaak van de grill, in de vorm van een vleesspies of in een stoofpotje. En dan is Georgië ook nog een echt wijnland. Je begrijpt zeker wel dat je beter niet op dieet kan zijn als je naar Georgië gaat… Een overzichtje van de lekkerste gerechten die je kunt eten in Georgië.

Khinkali

Khinkali of chinkali is een traditioneel gerecht uit de bergen van de Kaukasus. Het is een soort dumpling van deeg, die meestal gevuld is met gehakt en een kruidige bouillon. Maar er zijn ook vegetarische varianten gevuld met champignons en bouillon, of gevuld met aardappel. Het ligt een beetje aan de streek waar je bent. De dumplings zijn best groot, en daardoor lastig op een elegante manier te eten. Het is de bedoeling dat je de dumpling met je handen eet. Je pakt de khinkali bij de top vast. Dan houd je ‘m horizontaal en neem je een klein hapje van de bovenkant. Je slurpt de bouillon er eerst uit en dan kun je de rest opeten zonder dat het een kliederboel wordt. Het topje is alleen maar deeg en dat laat je liggen.

Khachapuri en lobiani

Een van de bekendste Georgische specialiteiten is khachapuri, een plat brood gevuld met gesmolten Sulguni- of Imeretian-kaas. Je kan dit echt overal krijgen, in restaurants maar ook bij stalletjes langs de weg. Khachapuri is meestal rond en lijkt een beetje op pizza. Er zijn veel regionale varianten van khachapuri. In Adzjarië, de streek waar badplaats Batumi ligt, is de khachapuri bijvoorbeeld ovaal met een hogere rand. Het brood is daar niet alleen gevuld met kaas, maar ook met een ei (zie foto bovenaan). Dit ei wordt meestal rauw in het gebakken brood gegoten, waar het stolt door de hete kaas eronder. We hebben ook veel Lobiani gegeten, een rond, plat brood gevuld met kidneybonen.

Voordat we op pad gingen haalden we bij een klein bakkertje in Tbilisi wat platte broden, vers gebakken aan de zijwanden van een traditionele oven.

Phkali

Phkali of mkhali is ook weer zo’n bijzonder Georgisch gerecht, met gehakte groenten en gepureerde walnoot in de hoofdrol. Wij aten dit vaak als starter en kregen dan meestal drie varianten: een rolletje van gegrilde aubergine gevuld met walnotenpuree, een bolletje gepureerde spinazie met walnoot en kruiden (meestal koriander), en phkali met biet en walnoot. Om het af te maken wordt de phkali vaak gedecoreerd met wat granaatappelzaad en sla. Phkali wordt koud gegeten en de smaak is echt heel bijzonder. Heerlijk!

Churchkela

Toen we voor het eerst churchkela zagen hangen in een stalletje langs de weg dachten we dat het gedroogde worst was. Maar nee, deze dunne staven zijn gemaakt van ingedikt druivensap en walnoten. Het sap wordt over de stukjes noot gegoten, waarna ze dit laten drogen aan een touwtje. Als een laag gedroogd is wordt er weer een nieuwe laag druivensap overheen gegoten. Een tijdrovende klus dus.

Churchkela wordt wel de Georgische Snickers genoemd. De smaak is heel apart en ik moet bekennen dat ik het zelf niet heel lekker vond… Oh ja, het touwtje moet je niet opeten.

Georgische stoofpotjes

Een van mijn favoriete gerechten in Georgië was Adjapsandali, een spicy vegetarisch stoofpotje met groenten en koriander. Het lijkt qua ingrediënten een beetje op ratatouille, met aubergine, paprika, tomaten, wortel, uien en knoflook. Het wordt meestal warm, maar soms ook koud geserveerd. Ook Lobio, een stoofpotje met kidneybonen, ui, koriander en knoflook, is erg lekker. Dit wordt in een aardewerken potje geserveerd. Er zijn natuurlijk ook stoofpotjes met vlees, zoals Chakapuli en Ostri, rundvlees in tomatensaus.

Gerechten voor vleeseters

Echte carnivoren zullen blij worden van Mtsvadi, vlees aan een spies gegrilld boven open vuur. Kebab, zeg maar. De vleesspiesen zijn vaak met rund- of lamsvlees, maar soms ook met kip. Meestal krijg je er een schaaltje Tkemali bij, een traditionele pruimensaus. Een van de favoriete gerechten van mijn man tijdens onze reis door Georgië was Shkmeruli, kippenbouten gekookt in een saus van melk en knoflook. De saus is heerlijk, en ook lekker om je brood in te dippen, maar je gaat er wel een klein beetje van stinken. 😊 Kharcho is een traditionele soep die goed gevuld is met vlees (of vis, maar die variant hebben wij niet gezien), stukjes walnoot en koriander. Soms is deze soep zo dik, dat het meer weg heeft van een stoofpot.

Georgische kaas

Sulguni is de bekendste kaas van Georgië. Het is een stevige kaas met een lichte kleur (of wit) en een beetje zoute smaak. Soms is de kaas gerookt. Sulguni wordt gebruikt in salades, ovengerechten en voor khachapuri. Een andere populaire kaas is imeruli, ook een stevige kaas met een sterke smaak. Ik hou van kaas, maar vond deze kazen het lekkerst in gesmolten vorm, bijvoorbeeld in het gerecht Tashmijabi, aardappelpuree in Svaneti met kaas erdoor.

Georgische wijn

En dan nu mijn favoriete onderdeel van de Georgische keuken: wijn. Want bij lekker eten hoort ook goede wijn. En komt dat even goed uit, want Georgië is een echt wijnland! Het is een van de oudste wijngebieden ter wereld; er wordt al zeker 8.000 jaar wijn geproduceerd. Sommige mensen beweren zelfs dat de wijn is uitgevonden in Georgië. De bekendste wijnregio is Kakheti, waar ongeveer 75% van alle druiven wordt verbouwd. Maar eigenlijk wordt er in het hele land wijn geproduceerd. Goed bezig! Ik hou vooral van witte wijn en vond de droge Tsinandali-wijn erg lekker. De meeste witte wijn is namelijk vrij zoet, en dat vind ik dan weer niet zo lekker. Als het gaat om rode wijn waren de Saperavi- en Mukuzani-wijnen favoriet. En voor de mensen die houden van sterkere drankjes: probeer eens een glaasje chacha. Chacha heeft een alcoholpercentage van rond de 70% en lijkt een beetje op grappa. Ik vind het niet te drinken…

Een traditionele Supra

Een Supra is een traditioneel Georgisch eetfestijn. Wij maakten één Supra mee, hoewel niet echt in een traditionele setting, maar in een restaurant in Tbilisi waar feesten worden gegeven. Tijdens een supra zit de Tamada aan het hoofd van de tafel. Deze persoon (meestal een man…) leidt de Supra en doet alle toosts tijdens het eten. Een Tamada moet goed kunnen speechen en goed tegen drank kunnen, want de toosts moeten natuurlijk wel verstaanbaar blijven, haha. Proosten is een serieuze zaak in Georgië, er wordt echt overal op gedronken: op God, op overledenen, en daarna op het leven, op alle ouders, op alle moeders en vrouwen, op de liefde en soms ook op de Tamada zelf. Gaumardjos!

PS: Een goede food blogger zal ik nooit worden, ik heb veel te weinig foto’s gemaakt van het eten in Georgië. Meestal ben ik al begonnen met eten voordat ik me bedenk dat ik eerst een foto had moeten nemen… Vandaar dat er in deze blog een paar foto’s staan die niet door mij zijn gemaakt. Zo is de foto helemaal bovenin gemaakt door Sandra C uit Canada (Aragvi, CC BY-SA 2.0, Wikimedia).

Lees ook mijn andere blogs over onze reis door Georgië!