Te Puia in Rotorua: Maori’s, mud pools en geisers

Een van de hoogtepunten van onze reis door Nieuw-Zeeland was ons dagje in Rotorua op het Noordereiland. We gingen hier met mijn familie heen die in Nieuw-Zeeland woont: mijn neef en zijn vrouw en mijn nicht en haar man. Ik had hier al eerder over willen schrijven, maar deze dag zat zo vol met leuke dingen dat ik niet wist waar ik moest beginnen. Ik heb besloten om er niet één, maar twee blogs aan te wijden, anders wordt het zo’n lang verhaal. In dit eerste deel vertel ik over ons bezoek aan het geothermische park Te Puia in Rotorua.

Voor Te Puia kun je kiezen uit verschillende toegangskaartjes. Wij kozen voor de ‘Te Rā + Haka Daytime Experience’, waarmee we toegang hadden tot het geothermische park, het Kiwi House en een Maori-show (Kapa Haka). Dit is niet goedkoop overigens, als volwassene betaal je hiervoor NZ $ 66,- en dat is omgerekend ongeveer € 45,-. Hatsjee!

Welkomstceremonie met chief Ad

Maori’s

We waren precies op tijd voor de eerste Maorishow van die dag, bij het nagebouwde Maori-ontmoetingshuis. Buiten werden we welkom geheten door een Maori-dame van de lokale Te Arawa-stam, die ons vertelde wat we konden verwachten. De voorstelling zou beginnen met een traditionele welkomstceremonie, die altijd plaatsvindt als twee groepen elkaar voor het eerst ontmoeten. Hiervoor hadden ze vanuit het publiek een vrijwilliger nodig die als ‘chief’ wilde optreden namens de groep. Mijn nicht wees meteen mijn man Ad aan als vrijwilliger, en na een hartgrondig ‘Nee hè?!’ besloot hij het spel maar mee te spelen. Ik verdenk hem ervan dat hij het stiekem wel leuk vond, want hij deed het vol overgave. Nadat hij instructies had gekregen kon de ceremonie beginnen. Uit naam van alle toeschouwers mocht chief Ad een tak in ontvangst nemen als vredesoffer.

Hierna mochten we het ontmoetingshuis betreden. Wij mochten – als familie van de chief – uiteraard op de eerste rij plaatsnemen. Mijn man werd uitgenodigd om op het podium de traditionele Maori-begroeting te doen (even de neuzen tegen elkaar). Hierna begon een dansshow, waarbij de vrouwen dansten met poi, witte ballen aan een touwtje. Vrouwen uit het publiek werden uitgenodigd om op het podium mee te doen. Mijn dochter en nicht deden mee, maar ik niet, want tja, iemand moet de foto’s nemen, nietwaar? Tijdens de uitleg van de beroemde Haka-dans door de Maorimannen moest mijn man er weer aan geloven, want hij moest als chief natuurlijk meedoen. Onze zoon (de zoon van de chief) ging mee, net als wat andere mannen uit het publiek. Supertoeristisch natuurlijk, zo’n voorstelling, maar het was toch wel erg leuk. Mijn man werd later in het park nog door verschillende mensen herkend en aangesproken met ‘chief’. 🙂

Na de show liepen we naar het Kiwi House. Vlakbij dit Kiwi House heb je een mooi uitzicht over de geisers (zie foto hierboven). In het donkere huis (want kiwi’s zijn nachtdieren) schuifelden we achter andere bezoekers aan langs de kiwiverblijven achter glas. We zagen na lang speuren welgeteld één kiwi. Gelukkig hadden we in het Kiwi House in Otorohanga ook al kiwi’s gezien.

Mud pools, bronnen en geisers

Tijd om de rest van het park te ontdekken. Met de sterke zwavellucht hadden we ondertussen al kennisgemaakt. Onze zoon vond het ‘vreselijk’ stinken. De stank heeft zelfs zoveel indruk op hem gemaakt dat hij het er soms nog over heeft. We liepen een rondje door de Te Whakarewarewa Geothermal Valley, langs borrelende (en stinkende) mud pools, geisers en warmwaterbronnen. Overal zie je rookpluimpjes vandaan komen.

De Ngā mōkai-ā-Koko mud pool.

De bekendste geiser van Te Puia is de Pohutugeiser, de grootste geiser op het zuidelijk halfrond. De geiser spuit één of twee keer per uur. Toen wij er waren was de geiser eigenlijk continu actief, met af en toe een uitschieter de hoogte in. Er zijn nog meer geisers te zien in Te Puia, zoals de Papakurageiser, maar de Pohutu is de indrukwekkendste. De Pohutugeiser ligt met zes andere geisers op de Geyser Flat, een plateau. De geisers staan allemaal met elkaar in verbinding. Vlak voordat de Pohutugeiser begint te spuiten, spuit meestal eerst de kleinere Te Tohu-geiser, er vlak naast.

Pohutugeiser

Yup, onder de indruk

De Pohutugeiser was ooit aan het verdwijnen, doordat omwonenden van Te Puia in Rotorua boringen deden naar de warmwaterbronnen. (Wegens handig voor de eigen warmwatervoorziening). In de jaren tachtig werden meer dan 100 van deze privébronnen rondom de Pohutugeiser gesloten en daardoor is de geiser nu nog in werking.

In bovenstaande steambox (een hangi) wordt op traditionele wijze eten bereid.

Heet!

Ik had nog uren rond kunnen lopen in dit bizarre pruttelende en stomende landschap. Maar er stond nog meer op het programma die dag. Daarover vertel ik in een andere blog meer.

Kijk hier voor de leukste hotels, motels en holiday parks in Rotorua en omgeving.

Lees ook mijn andere blogs over onze reis door Nieuw-Zeeland!